Skip to main content

ΝΑ «ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ» Ο RASMUSSEN

Μετά τις καθολικές αντιδράσεις στον ισλαμικό κόσμο που προκάλεσε όχι η δημοσίευση – ας το προσέξουμε αυτό – αλλά η άρνηση του ροβεσπιερίσκου πρωθυπουργού της Δανίας Α. Rasmussen να αποδοκιμάσει την γενόμενη προσβολή προς τον ισλαμικό κόσμο από την δημοσίευση των σκίτσων που απεικονίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ, ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα πρέπει πλέον να ζητήσει δημόσια από τον Rasmussen να αποδοκιμάσει την ενέργεια της δημοσίευσης των επίμαχων σκίτσων και να ζητήσει συγνώμη από τον ισλαμικό κόσμο για την προσβλητική ενέργεια των συμπολιτών του. Ο A. Rasmussen δεν είναι στο κάτω της γραφής ούτε Voltaire, ούτε Diderot, ούτε D’Alembert, ώστε να επιδεικνύει τέτοια περιφρόνηση προς τις μάζες των προσβεβλημένων μουσουλμάνων. Εκείνοι μπορούσαν να εξισώνουν το «λαό» με τον «όχλο» και να λένε ότι ο «όχλος θα παραμείνει πάντα όχλος» επειδή ήταν θρησκευόμενος και ως εκ τούτου ανεπίδεκτος μαθήσεως, καθώς και να αναφωνούν ότι «ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι θα διαφωτίσουμε υποδηματοποιούς και υπηρέτες». Ο πρόεδρος Bush πρέπει να κατανοήσει ότι η επίδειξη πολιτισμικής ανοχής, είναι εκτός των άλλων, και για τους στρατηγικούς προσανατολισμούς των ΗΠΑ καίριας σημασίας ζήτημα. Ο Σολομών, βασιλιάς του Ισραήλ, είχε την πρόνοια να εγκαταστήσει μέσα στο Ναό τουλάχιστον έξι ξένες θεότητες. Ο Κύρος μετά την κατάκτηση της Βαβυλώνας θα εισέλθει στην πόλη και θα ασπαστεί τους θεούς της. Η Ρώμη σεβάστηκε σε πολλές περιπτώσεις τους θεούς των λαών που κατακτούσε. Ο Edmund Burke άσκησε κριτική στην βρετανική πολιτική στην Ινδία επειδή ο ίδιος ευνοούσε έναν benevolent imperialism — a liberal imperialism, που θα σέβονταν τα δικαιώματα των Ινδών και τις παραδόσεις του αρχαίου πολιτισμού τους. Είναι η ώρα η απρονοησία του Rasmussen να μεταβληθεί σε τεράστια ευκαιρία για τις ΗΠΑ και τον ελεύθερο κόσμο.

Comments

Anonymous said…
Super color scheme, I like it! Good job. Go on.
»

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

«Πώς θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά»;

Αναρωτήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου σ’ ένα σχόλιο του στο προσωπικό του ημερολόγιο στο διαδίκτυο: [Nikos Dimou said... «Πανάσχημη πως θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά;»] Του απέστειλα το παρακάτω σχόλιο: [Ο πιο μαχητικός εκφραστής της θεωρίας του Αντιδιαφωτισμού ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος Πάριος. Μιλούσε στα έργα του για «λιμπερτίνους», «αθεωτάτους κριτικούς» και «ιλλουμινάτα». Εξέφραζε την λύπη του επειδή ο «νόμος της χάριτος δεν συγχωρεί θάνατον την σήμερον» σε όσους κήρυτταν την «πολυθρύλητον και πολυτάραχον ελευθερίαν των δημοκρατικών».΄ Νομίζω ότι, αν ζούσε σήμερα αυτός ο ιδεολογικός πρόγονος του σημερινού αρχιεπισκόπου της ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας θα απέδιδε κατ’ αναλογία και πολύ εύστοχα τη λέξη libertarian ως «Λιμπερταριανός». Πάντως ο τίτλος «Libertinos» του προσωπικού μου blog οφείλεται σ’ αυτόν. Ελπίζω να με συγχωρέσει!!]