Ο ΑΠΑΡΑΛΛΑΚΤΟΣ ΜΑΝΟΣ

Από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα οι θεωρούμενοι ως πολιτικοί ταγοί του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο μόνη οδός για την πολιτική κυριαρχία των φιλελεύθερων ιδεών Ελλάδα είναι…… η συμμετοχή τους στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας!! Πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν μέχρι σήμερα στην πολιτική κυριαρχία του φιλελευθερισμού…… δια της άνωθεν επιφοιτήσεως μιας φιλελεύθερης εκτελεστικής εξουσίας. Το μόνο, ωστόσο, που κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια με αυτή τους τη μέθοδο είναι το πρωτοφανές γεγονός ολόκληρο το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα να βάλλει εναντίον της «νεοφιλελεύθερης λαίλαπας» και αυτή να μην υφίσταται καν ως πολιτικός φορέας!! Τώρα για άλλη μια φορά ο Στ. Μάνος ονειρεύεται έναν δήθεν φιλελεύθερο πολιτικό φορέα, ο οποίος συνεργαζόμενος είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη ΝΔ, θα κατέληγε στην επιβολή του φιλελευθερισμού δια του πολιτικού εξαναγκασμού των πολιτών, δηλαδή αυθαίρετα και δίχως καμία ουσιαστική νομιμοποίηση. Κατόπιν τούτων το ερώτημα προβάλλει αμείλικτο: Πότε επιτέλους όλοι οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα θα καταλάβουν ότι ο «μεσαίος χώρος» του Λούλη και του Dick Morris έφτασε σε πολιτικό αδιέξοδο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη; Πότε επιτέλους θα καταλάβουν ότι η εποχή του πραγματισμού και της αποιδεολογικοποίησης έχει περάσει ανεπιστρεπτί; Πότε επιτέλους θα αποφασίσουν να απευθυνθούν στους πολίτες και στην κοινωνία με αρετή και τόλμη για την ελευθερία; Υ.Γ. Αφορμή για το πιο πάνω κείμενό μου αποτέλεσαν τα κάτωθι: Συνέντευξη Στέφανου Μάνου: «Ναι, είναι ανάγκη να δημιουργηθεί επειγόντως νέο κόμμα»Συνέντευξη 17.12.2005 στον "Κόσμο του Επενδυτή" http://www.libertynet.gr/searcharticle.aspx?id=469 «ΕΡ: Τώρα τι χρειάζεται; Σ. Μάνος: Έκανα αυτές τις μακρές εισαγωγικές παρατηρήσεις για να εξηγήσω ότι, ναι, θα θεωρούσα πολύ χρήσιμη την παρουσία ενός τρίτου πόλου που να τραβήξει το πολιτικό σύστημα προς πιο φιλελεύθερες, πιο αποκεντρωμένες και αντικρατικιστικές αντιλήψεις. Σε κοινωνικά και οικονομικά θέματα και σε όλο το φάσμα της πολιτικής δράσης. Ζητούνται άνθρωποι απαλλαγμένοι από την εξουσιαστική ιδεολογία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που θα εμπιστευθούν και θα ενδυναμώσουν τους πολίτες για να βρεθούν οι λύσεις. Προϋπόθεση είναι οι πολίτες να υπερβούν τον εαυτό τους και να συμβάλουν στη δημιουργία του καινούργιου και διαφορετικού, που θα βρει τις λύσεις οι οποίες τόσο φευγαλέες αποδείχθηκαν μέχρι σήμερα. ΕΡ: Θα βλέπατε εφικτή τη συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων, όπως στη Γερμανία, σε περίπτωση που το εκλογικό αποτέλεσμα «επιβάλλει» κάτι τέτοιο; Σ. Μάνος: Ο εκλογικός νόμος που θα ισχύσει δίνει πλειοψηφία στο πρώτο κόμμα μόνο αν ξεπεράσει το 41%-42%. Δεν είναι –συνεπώς- απίθανο το εκλογικό αποτέλεσμα να επιβάλλει κάτι τέτοιο. Επειδή όμως και τα δύο κόμματα ελάχιστα διαφέρουν μεταξύ τους, η αναγκαστική συνεργασία τους δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι στο σκηνικό. Αντίθετα, η αναγκαστική συνεργασία του ενός εκ των δύο κομμάτων με κάτι τελείως διαφορετικό, όπως είναι το ΚΚΕ ή ένας νέος σχηματισμός πολύ πιο φιλελεύθερης αντίληψης, θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις αλλαγών. Θα ανάγκαζε τον ένα από τους δύο μηχανισμούς εξουσιαστικής ιδεολογίας να αποβάλει την αυθεντία του και να επανεξετάσει τις θέσεις του. Για μια τέτοια εξέλιξη αξίζει να αγωνιστεί κανείς».Γιατί δεν υπάρχει χώρος για νέο κόμμα... Γράφει ο Γίαννης Λούλης ΗΜΕΡΗΣΙΑ 15/1/2006 http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4670&subid=2&PubID=218169&word=%CB%EF%FD%EB%E7%F2 «H σχετική συζήτηση που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα δεν φέρνει στο διάβα της κάποιο νέο δεδομένο. Aναμασά, σχεδόν αυτολεξεί, όσα ακούγαμε κάθε τόσο στο παρελθόν, όταν, υποτίθεται, υπήρχε πολιτικός χώρος κάπου ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα που θα μπορούσε να «καλυφθεί». Kαι βεβαίως η όλη συζήτηση αποκτά ενδιαφέρον όταν συζητάμε τις πολιτικές προοπτικές όχι ενός ακραίου κόμματος (με δεδομένο ότι η ακραία δεξιά εκδοχή του, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται απλώς λίγο πάνω από 3%), αλλά όταν ανιχνεύουμε την πιθανότητα ενός δυναμικού «ρυθμιστή» που θα εμφανισθεί στον ενδιάμεσο χώρο και θα αναπτυχθεί εκεί «απειλώντας» τον δικομματισμό.Γι αυτό άλλωστε τα ποσοστά του δικομματισμού σήμερα, πάντα με βάση τις ανάλογες διαχρονικές συγκρίσεις, παραμένουν ικανοποιητικά. Tαυτόχρονα, καθώς NΔ και ΠAΣOK συγκλίνουν στο Kέντρο, δεν υπάρχει εκεί χώρος για κανένα άλλο κόμμα. Mε δυο λόγια, είτε τα όποια συζητούμενα σενάρια περί νέου κόμματος έχουν βάση, είτε όχι, ένα τέτοιο εγχείρημα κουβαλάει de facto, στη φάση αυτή, τον σπόρο της αυτοκαταστροφής. Θα αποδειχθεί, για όποιον το επιχειρήσει, πολιτικό χαρακίρι. Kαι μάλιστα πιο παταγώδες, απ ό,τι ανάλογες περιπτώσεις στο πρόσφατο παρελθόν». Η ΝΕΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ 21/01/06 http://www.bulls.gr/read_op.php?oid=1405 «Ένας γνωστός πολιτικός αναλυτής διατύπωσε την άποψη πριν από μια εβδομάδα ότι δεν υπάρχει χώρος μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που να χωράει έναν τρίτο πόλο. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του ότι στον άξονα αριστερά-δεξιά δεν υπάρχει κενό. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν και είχαν – ως κυβέρνηση – ακριβώς την ίδια πολιτική. Αυτή που υπαγορεύεται από τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε. και το Ευρώ. Αλλού είναι το κενό και η ευκαιρία. Στον άξονα κράτος – κοινωνία ή κρατισμός – φιλελευθερισμός. Και στον άξονα αυτό η πολιτική πρακτική και των δύο κομμάτων επικαλύπτεται, τείνει προς τον κρατισμό».