ΡΩΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΥΣΗΣ

Στη δεκαετία του 1930 η Ρωσία αποστέρησε την Ουκρανία από την προμήθεια τροφίμων της, δημιουργώντας σκόπιμα μια τεχνητή έλλειψη τους. Το ουκρανικό σιτάρι συλλέχθηκε και αποθηκεύτηκε στις σιταποθήκες, που φρουρήθηκαν από το σοβιετικό στρατό και τις μυστικές μονάδες αστυνομίας (NKVD, πρόγονο της KGB) ενώ οι Ουκρανοί την ίδια ώρα λιμοκτονούσαν. Το αποτέλεσμα της προκαλούμενης πείνας του 1932-33 ήταν ο θάνατος 7 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η πείνα υποκινήθηκε από τους Ρώσους για να σπάσει το πνεύμα των Ουκρανών και να τους εξαναγκάσει στην κολεκτιβοποίηση και την υποταγή στη Μόσχα. “Let us do it again”, θα σκέφτηκε ο Vladimir Putin, ένας πρώην ανώτερος αξιωματούχος της KGB, της σοβιετικής Gestapo, και ένας αντάξιο διάδοχο του Josef Stalin σήμερα. Οι εγκληματίες που κυβέρνησαν τη Ρωσία κάτω από το σοβιετικό καθεστώς, και που οδήγησαν όχι μόνο τη χώρα τους αλλά το σύνολο της Ανατολικής Ευρώπης σε πτώχευση, εξακολουθούν να έχουν το κουμάντο στη Μόσχα. Δεν έχει κανείς παρά να δει το παραμορφωμένο πρόσωπο του Ουκρανού Προέδρου Victor Yushchenko – αποτέλεσμα χημικής δηλητηρίασης – για να συνειδητοποιήσει ότι η KGB κυβερνά ακόμα τη Μόσχα. Η δημόσια επιχείρηση αερίου της Ρωσίας Gazprom απείλησε να κόψει τις προμήθειες αερίου στην Ουκρανία. Η πρόσφατη περικοπή τους υπήρξε αποτέλεσμα της μονομερούς απόφασης της Ρωσίας να επιδιώξει την αύξηση της καταβαλλόμενης τιμής αερίου από την Ουκρανίας από 50$ σε 230$ ανά 1.000 κυβικά μέτρα του αερίου. Η Ουκρανία, που ακόμα προσπαθεί να ανακάμψει μετά από 70 έτη σοβιετικής κατοχής, ήταν ανίκανη να καταβάλει αυτήν την τιμή. Η Μόσχα θέλει να τιμωρήσει την Ουκρανία επειδή οι πολιτικοί του δεν είναι αρκετά ενδοτικοί στο Κρεμλίνο. Η Gazprom χρεώνει τη Λευκορωσία – μια φιλική στη Μόσχα δικτατορία και μια χώρα που διοικείται επίσης από έναν πρών πράκτορα της KGB) μόνο 47$ ανά 1.000 κυβικά μέτρα του αερίου. Η Αρμενία και η Γεωργία χρεώνονται 110$, η Ρουμανία 280$ και η ΕΕ κατά μέσον όρο 240$. Σύμφωνα με το Κρεμλίνο, τα έθνη που θέλουν να είναι ελεύθερα πρέπει να καταβάλουν την τιμή των ελεύθερων εθνών. Η Ουκρανία εξαρτάται κατά 30% για την προμήθεια αερίου της από τη Ρωσία. Η δυτική Ευρώπη, εντούτοις, είναι εξαρτώμενη για το αέριο που αγοράζει από τη Ρωσία από το δίκτυο αγωγών που διασχίζει την Ουκρανία. Συνεπώς η Gazprom δεν μπορεί απλά να κόψει όλες τις προμήθειες στην Ουκρανία. Επιχείρησε να μειώσει τις προμήθειες στο δίκτυο κατά 15%, το οποίο είναι το ποσοστό του συνολικού όγκου που χρησιμοποιείται από την Ουκρανία. Έτσι αν το Κίεβο ήθελε να διατηρήσει το 30% θα έπρεπε να στερήσει πλέον τη δυτική Ευρώπη από τις δικές της προμήθειες από την Ρωσία κατά ποσοστό 15%. Μερικές χώρες της ΕΕ στηρίζονται σε μεγάλο ποσοστό στο ρωσικό αέριο. Η Γερμανία, παραδείγματος χάριν, παίρνει περίπου 30% των προμηθειών αερίου της από τη Ρωσία, η οποία την καθιστά τόσο εξαρτώμενη από το ρωσικό αέριο όσο την Ουκρανία. Έτσι, δεδομένου ότι το Κίεβο χρησιμοποίησε το αέριο για τις δικές του ανάγκες, προκειμένου να αποτρέψει Ουκρανούς από το θάνατο εξαιτίας των ενεργειών του Putin, αυτό είχε ως επακόλουθο η Γερμανία να αφεθεί στο κρύο. Είναι εύκολο να φανεί τι θα είχε συμβεί εάν ο αγωγός αερίου που οι Ρώσοι και οι Γερμανοί προγραμματίζουν να ολοκληρωθεί το 2010 ήταν ήδη ολοκληρωμένος σήμερα. Αυτός ο αγωγός, που θα επιτρέπει την άμεση προμήθεια αερίου από την Ρωσία στη Γερμανία, παρακάμπτοντας την υπάρχουσα σημερινή διέλευση μέσω των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, θα επιτρέψει στον Putin να επαναβεβαιώσει τη ρωσική κυριαρχία πέρα από το σύνολο της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Ποιος είναι ο αρχιτέκτονας αυτού του σχεδίου για την πραγματοποίηση του πιο πάνω αγωγού: Ο πρώην καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ σημερινός πολιτικός σύμβουλος της Gazprom και του Putin με αμοιβή ένα εκατομμύριο ευρώ μηνιαίως. Είναι καιρός η Δύση να δει στο πρόσωπο του Putin αυτό που είναι πραγματικά: ο νέος Στάλιν. Εάν ο αγωγός αυτός πραγματοποιηθεί, θα σημάνει το τέλος της ελευθερίας και της δημοκρατίας στην Ανατολική Ευρώπη. Πάλι η δύση, όπως έκανε στη Yalta, θα έχει ξεπουλήσει την ανατολή στη Ρωσία. Υπάρχουν τα δύο παθήματα που γίνονται μαθήματα εδώ. Είναι πολύ επικίνδυνο να εξαρτηθεί κανείς από έναν ενιαίο ενεργειακό προμηθευτή. Αυτό εμφανίζεται στην περίπτωση του Βελγίου, η οποία εξαρτάται από τις γαλλικές ελεγχόμενες από το κράτος επιχειρήσεις για 90% της ηλεκτρικής ενέργειάς της. Αυτό έχει μετατρέψει το Βέλγιο σε υποτελή της Γαλλίας και των Βρυξελλών. Εάν η Ευρώπη επιτρέψει, ομοίως, η ίδια να γίνει πλήρως εξαρτώμενη ενεργειακά από τη Ρωσία, η ΕΕ σε μια δεκαετία θα είναι υποτελής του Κρεμλίνου. Προκειμένου να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο η Ευρώπη πρέπει διαφοροποιήστε τους ενεργειακούς πόρους του και θεωρήστε σοβαρά τις εγκαταστάσεις πυρηνικής ενέργειάς του. Η Γαλλία είναι 80% πυρηνική ήδη, το οποίο δείχνει ότι τουλάχιστον το Παρίσι θέλει να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη Μόσχα σε ίση βάση. Η Γερμανία, εντούτοις, έχει αναστείλει το πρόγραμμά της για δικές της πυρηνικές εγκαταστάσεις. Δεν αποτελεί καμία σύμπτωση ότι αυτό έγινε κατά τη θητεία του Γκέρχαρντ Σρέντερ, σημερινού πολιτικού συμβούλου της Gazprom και του Putin, ο οποίος πρόκειται να μείνει στην ιστορία ως το άτομο που ξεπούλησε το Βερολίνο στη Μόσχα. Το δεύτερο μάθημα είναι ότι οι αυτοκρατορικές φιλοδοξίες της Ρωσίας πρέπει να σταματήσουν σήμερα. Είναι σημαντικό να υπερασπιστεί η Δύση την Ουκρανία και τις άλλες χώρες που βρίσκονται μεταξύ της Γερμανίας και της Ρωσίας. Δυνατότητα άμεσης παράδοσης ρωσικού αερίου στη Γερμανία μέσω της θάλασσας της Βαλτικής παρακάμπτοντας την Ουκρανία, την Πολωνία και τις Βαλτικές Χώρες, δεν πρέπει να υπάρξει. Είναι δε επιπλέον επιτακτικό η Ουκρανία να εισέλθει στο ΝΑΤΟ. Προσωπικά, πάντως, πολύ αμφιβάλω αν η Δύση και ειδικότερα η Ευρωπαϊκή Ένωση θα λάβουν σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες και τις καταγγελίες του φιλελεύθερου οικονομολόγου Andrei Illarionov, που ήδη παραιτήθηκε από οικονομικός συμβούλος του Putin.