Skip to main content

Η Ελλάδα και η Σερβία του Μιλόσεβιτς

Ο Τάκης Μίχας στο βιβλίο του «Η ανίερη συμμαχία. Η Ελλάδα και η Σερβία του Μιλόσεβιτς» (εκδ. «Ελάτη» 2003) στο τρίτο κεφάλαιο με τον τίτλο «Ο φιλέλληνας Λόρδος Όουεν» γράφει για τον πρώην επίσημο μεσολαβητή της ΕΕ: {Ένα άλλο κοινό σημείο αναφοράς του λόρδου Όουεν με το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ήταν η λατρεία που έτρεφαν και οι δύο για το πρόσωπο του Μιλόσεβιτς. Όπως ακριβώς και οι Έλληνες συνάδελφοί του, ο λόρδος Όουεν συνήθιζε να μιλάει για τον σέρβο ηγέτη με τα καλύτερα λόγια. Έτσι έλεγε γι’ αυτόν ότι «είναι ένας άνθρωπος που ζει στον πραγματικό κόσμο» και ότι «οδηγεί τη Σερβία πίσω στην Ευρωπαϊκή οικογένεια». Παράλληλα κατηγορούσε τους Αμερικανούς, ότι το θέμα της σύλληψης του Μιλόσεβιτς τους είχε γίνει «έμμονη ιδέα».} (βλ. και το άρθρο του Dr Brendan Simms "We saw him as a solution. In fact, he was the problem"). Αμέσως μετά το θάνατο του Μιλόσεβιτς ο λόρδος Όουεν δήλωσε για τον Σέρβο ηγέτη:
“I think that essentially he was power crazy. I don't think racism was anywhere near as strong for him as it was for some of the leading people like General Mladic, who I never had any doubt was racist in a lot of his attitudes. But he was ruthless, there is no doubt in my judgement that he was responsible for the ethnic cleansing that was part of the break up of the former Yugoslavia in what became Croatia and Bosnia in 1991 and 1992. And again in Kosovo before the war there in 1999 and probably even genocide there”. Όπως ακριβώς ο λόρδος Όουεν εμφανίζεται, να έχει υποστεί «αμνησία» για τις προηγούμενες εκτιμήσεις του σχετικά με το πρόσωπο του Μιλόσεβιτς και τώρα βάλει εναντίον του, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την επίσημη ελληνική πολιτεία, που αναφανδόν τότε τον υποστήριξε.

Comments

Anonymous said…
Super color scheme, I like it! Good job. Go on.
»

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

«Πώς θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά»;

Αναρωτήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου σ’ ένα σχόλιο του στο προσωπικό του ημερολόγιο στο διαδίκτυο: [Nikos Dimou said... «Πανάσχημη πως θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά;»] Του απέστειλα το παρακάτω σχόλιο: [Ο πιο μαχητικός εκφραστής της θεωρίας του Αντιδιαφωτισμού ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος Πάριος. Μιλούσε στα έργα του για «λιμπερτίνους», «αθεωτάτους κριτικούς» και «ιλλουμινάτα». Εξέφραζε την λύπη του επειδή ο «νόμος της χάριτος δεν συγχωρεί θάνατον την σήμερον» σε όσους κήρυτταν την «πολυθρύλητον και πολυτάραχον ελευθερίαν των δημοκρατικών».΄ Νομίζω ότι, αν ζούσε σήμερα αυτός ο ιδεολογικός πρόγονος του σημερινού αρχιεπισκόπου της ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας θα απέδιδε κατ’ αναλογία και πολύ εύστοχα τη λέξη libertarian ως «Λιμπερταριανός». Πάντως ο τίτλος «Libertinos» του προσωπικού μου blog οφείλεται σ’ αυτόν. Ελπίζω να με συγχωρέσει!!]