Η σημασία της αρχής της ανεκτικότητας των φιλελεύθερων λαών προς τους μη φιλελεύθερους λαούς τονίζεται στο έργο του John Rawls «The Law of Peoples» (Μέρος Β΄, παρ. 7 επ). Εκεί μεταξύ άλλων ο Rawls γράφει:
«Κάποιοι μπορεί να έχουν την αίσθηση ότι το …να μην εμμένουν σε φιλελεύθερες αρχές για όλες τις κοινωνίες απαιτεί ισχυρούς λόγους. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιοι λόγοι. Ο πιο σημαντικός είναι να διατηρείται αμοιβαίος σεβασμός ανάμεσα στους λαούς. Το ολίσθημα προς την περιφρόνηση από την μία μεριά και την πικρία και την απογοήτευση από την άλλη μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει. Αυτές οι σχέσεις δεν είναι ζήτημα της εσωτερικής (είτε φιλελεύθερης είτε ευπρεπούς) βασικής δομής κάθε λαού ιδωμένου ξεχωριστά. Θα έλεγα ότι περισσότερο η διατήρηση αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των λαών στην Κοινωνία των Λαών είναι ουσιαστικό στοιχείο της βασικής δομής και του κλίματος αυτής της κοινωνίας. Το Δίκαιο των Λαών λαβαίνει υπόψη του αυτή τη βασική δομή με το ευρύτερο υπόβαθρο και τα οφέλη του πολιτικού της κλίματος ενθαρρύνοντας μεταρρυθμίσεις προς μια φιλελεύθερη κατεύθυνση, που θα υποσκελίσουν την ανυπαρξία φιλελεύθερης δικαιοσύνης στις ευπρεπείς κοινωνίες».
Και αλλού:
«… αν μία φιλελεύθερη συνταγματική δημοκρατία είναι πράγματι ανώτερη από άλλες μορφές κοινωνίας, όπως πιστεύω ότι είναι, ένας φιλελεύθερος λαός θα έπρεπε να έχει αυτοπεποίθηση και να θεωρεί δεδομένο ότι μια ευπρεπής κοινωνία, όταν χαίρει του οφειλόμενου σεβασμού από φιλελεύθερους λαούς, έχει περισσότερες πιθανότητες να αναγνωρίσει με τον καιρό τα πλεονεκτήματα των φιλελεύθερων θεσμών και να κάνει και η ίδια βήματα προς μια φιλελεύθερη κατεύθυνση».
Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό
Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί
Comments