ΛΙΜΠΕΡΑΛΙΣΤΗΣ

Πέρυσι, το μήνα Ιούλιο, με αφορμή τις θέσεις που εξέφρασαν οι Μάνος και Ανδριανόπουλος υπέρ της πλήρους απελευθέρωσης του ωραρίου και της αγοράς εργασίας, προκλήθηκε μεγάλη κρίση στις σχέσεις τους με το ΠΑΣΟΚ. Με προσωπική τότε παρέμβαση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου κατευνάστηκαν τα πνεύματα. Ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε τότε σε συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ ότι εκείνο το διάστημα δημιουργήθηκαν «παρεξηγήσεις» μεταξύ των δύο και του ΠΑΣΟΚ και ότι «συμφωνούμε μαζί τους στον πολιτικό φιλελευθερισμό, αλλά όχι στον οικονομικό». Μετά την παραπάνω κατευναστική παρέμβαση του Γ. Παπανδρέου, ήταν επόμενο και θα πρόσθετα και εύλογο να αναμένει κανείς ότι το προεκλογικό story της «φιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας» με την συνεργασία των δύο με το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου μπορούσε να συνεχιστεί παρά τις «παρεξηγήσεις», που εν τω μεταξύ είχαν εμφιλοχωρήσει. Αφού συμφωνούσε το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου με τους δύο στον «πολιτικό φιλελευθερισμό», υπήρχε ακόμη κ...

Το άρθρο του Donald Rumsfeld στην The Washington Post προκάλεσε τα δεικτικά σχόλια των Henry Kissinger και Zbigniew Brzezinski: [ Henry Kissinger, who served with U.S. forces in Germany at the end of World War II and who served as secretary of state under Republican Presidents Nixon and Ford, said the situations are not analogous. "In Germany, the opposition was completely crushed; there was no significant resistance movement," the German-born diplomat told CNN's "Late Edition." Zbigniew Brzezinski, who served as national security adviser under President Carter, a Democrat, was less charitable. "That is really absolutely crazy to anyone who knows history," he said. "There was no alternative to our presence. The Germans were totally crushed. For Secretary Rumsfeld to be talking this way suggests either he doesn't know history or he's simply demagoguing."] Αυτό που υποκρύπτεται πίσω από αυτά τα σχόλια είναι ουσιαστικά το επι...

The Washington Post Sunday, March 19, 2006 Some have described the situation in Iraq as a tightening noose, noting that "time is not on our side"and that "morale is down." Others have described a "very dangerous" turn of events and are "extremely concerned." Who are they that have expressed these concerns? In fact, these are the exact words of terrorists discussing Iraq -- Abu Musab al-Zarqawi and his associates -- who are describing their own situation and must be watching with fear the progress that Iraq has made over the past three years. The terrorists seem to recognize that they are losing in Iraq. I believe that history will show that to be the case. Fortunately, history is not made up of daily headlines, blogs on Web sites or the latest sensational attack. History is a bigger picture, and it takes some time and perspective to measure accurately. Consider that in three years Iraq has gone from enduring a brutal dictatorship to electi...

Ο Τάκης Μίχας στο βιβλίο του «Η ανίερη συμμαχία. Η Ελλάδα και η Σερβία του Μιλόσεβιτς» (εκδ. «Ελάτη» 2003) στο τρίτο κεφάλαιο με τον τίτλο «Ο φιλέλληνας Λόρδος Όουεν» γράφει για τον πρώην επίσημο μεσολαβητή της ΕΕ: {Ένα άλλο κοινό σημείο αναφοράς του λόρδου Όουεν με το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ήταν η λατρεία που έτρεφαν και οι δύο για το πρόσωπο του Μιλόσεβιτς. Όπως ακριβώς και οι Έλληνες συνάδελφοί του, ο λόρδος Όουεν συνήθιζε να μιλάει για τον σέρβο ηγέτη με τα καλύτερα λόγια. Έτσι έλεγε γι’ αυτόν ότι «είναι ένας άνθρωπος που ζει στον πραγματικό κόσμο» και ότι «οδηγεί τη Σερβία πίσω στην Ευρωπαϊκή οικογένεια». Παράλληλα κατηγορούσε τους Αμερικανούς, ότι το θέμα της σύλληψης του Μιλόσεβιτς τους είχε γίνει «έμμονη ιδέα».} (βλ. και το άρθρο του Dr Brendan Simms "We saw him as a solution. In fact, he was the problem" ). Αμέσως μετά το θάνατο του Μιλόσεβιτς ο λόρδος Όουεν δήλωσε για τον Σέρβο ηγέτη: “I think that essentially he was power crazy. I don't th...

Σε ανακοίνωσή του το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών αναφέρει: «Ο θάνατος του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς σφραγίζει μια τραγική εποχή εντάσεων, κρίσεων και πολέμων που ταλάνισε τα Βαλκάνια σχεδόν για μία δεκαετία. Σε αυτήν την εποχή ο Μιλόσεβιτς είχε κεντρική θέση και ευθύνη. Το Δικαστήριο, τελικώς, δεν θα τον κρίνει. Θα τον κρίνει ως αυστηρός κριτής η Ιστορία. Το μεγάλο ζητούμενο σήμερα στα Βαλκάνια δεν είναι η προσκόλληση σε αξιολογήσεις του παρελθόντος. Είναι η αξιοποίηση κάθε δυνατότητας για την οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού μέλλοντος ειρηνικής συνύπαρξης, σταθερότητας και ανάπτυξης για όλους». Ώστε κατά το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών δεν θα πρέπει να εμμένουμε προσκολλημένοι σε αξιολογήσεις του παρελθόντος. Λήθη, λοιπόν, και φυγή προς τα εμπρός; Όχι βέβαια. Η λήθη αποτελεί τεράστιο λάθος, καθώς χωρίς την κριτική επεξεργασία του παρελθόντος και την απόδοση ευθυνών, δεν υπάρχει κανένα εχέγγυο για μια ασφαλή πορεία προς το μέλλον. Η πατριδορητορεία των περίφημων «εθνικών θεμάτων» ...

«Europe doesn’t need unification but liberal order» τόνισε σε ομιλία του http://klaus.cz/klaus2/asp/clanek.asp?id=WpNHn7MwQdlA πριν από μερικές μέρες στο Λουξεμβούργο ο Πρόεδρος της Τσεχίας Vaclav Klaus. Ladies and Gentlemen, Thank you for inviting me to speak here today; it is a real pleasure and privilege to have this opportunity. On the other hand I have to confess that I – rather unusually – hesitated whether to accept the invitation. Certainly not because of underestimating the quality of this distinguished audience, or because of not knowing what to say. My reluctance was based on something else. For me, Luxembourg is the citadel of Europeanism and this country rightly considers its 50 years of participation in the European integration process as a tremendous success and as an effective way how to enhance the role of a relatively small country in the globalized world of today without being lost in it. I respect this position and do not want to be a disturbing factor or a diss...

Οφείλω αμέσως μια διόρθωση: Το ΚΚΕ δεν ψήφισε την σχετική τροπολογία για την αποτέφρωση των νεκρών. http://www.parliament.gr/ergasies/showfile.asp?file=syne060301.txt ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ολοκληρώθηκε η συζήτηση επί της τροπολογίας με αριθμό 504/60 και ερωτάται το Σώμα αν γίνεται δεκτή. ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτή, δεκτή. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Κατά πλειοψηφία.

Ψηφίσθηκε διακομματικά από το Ελληνικό Κοινοβούλιο διάταξη που ρυθμίζει την αποτέφρωση των νεκρών και έχει ως εξής: «Επιτρέπεται η αποτέφρωση νεκρών, ημεδαπών ή αλλοδαπών, των οποίων οι θρησκευτικές πεποιθήσεις επέτρεπαν τη μετά θάνατον αποτέφρωση. Προϋπόθεση για την αποτέφρωση είναι η προηγούμενη ρητή, χωρίς όρο ή αίρεση, δήλωση του θανόντος για τη σχετική επιθυμία του, ή η αντίστοιχη δήλωση των συγγενών του, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, έως και τον τέταρτο βαθμό, κατά σειρά τάξεως. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των συγγενών που βρίσκονται στην ίδια τάξη, η σχετική απόφαση λαμβάνεται από τον εισαγγελέα, στην περιφέρεια του οποίου φυλάσσεται ο νεκρός. Προκειμένου για ανήλικα τέκνα, η δήλωση γίνεται και από τους δύο γονείς, ή από εκείνον που ασκεί τη γονική μέριμνα». Είναι προφανές ότι η παραπάνω διάταξη συνδέει άμεσα τη δυνατότητα αποτέφρωσης με την προηγούμενη δήλωση από κάθε ενδιαφερόμενο προς τις αρχές των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Κατόπιν τούτου καλούνται τα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ κ...

Το σχόλιο μου με αφορμή το άρθρο του F. Fukuyama που δημοσιεύθηκε στo NYT (βλ. το άρθρο στη διεύθυνση http://www.nytimes.com/2006/02/19/magazine/neo.html?pagewanted=all ). Ο πραγματικός εχθρός της Αμερικής δεν είναι ο ισλαμικός εξτρεμισμός. Ο πραγματικός εχθρός της είναι η Ευρώπη, η Ρωσία και τα καθεστώτα της Μέσης Ανατολής. Ο δε πραγματικός της σύμμαχος είναι ο ισλαμικός κόσμος. Το πρόβλημα με την πρώτη θητεία Μπούς και πολύ περισσότερο με τη δεύτερη θητεία του είναι ακριβώς η παραγνώριση αυτής της αλήθειας. Αντί να επιδιώξει για το εγχείρημά του την άμεση συμμαχία του ισλαμικού κόσμου επιδίωξε τη συμμαχία απολιθωμάτων και πιθανότατα αισχρών προβοκατόρων, όπως η Ευρώπη και η Ρωσία. Σ’ ότι αφορά τον F. Fukuyama αδυνατεί, προφανέστατα, να μας εξηγήσει γιατί «a political contest for the hearts and minds of ordinary Muslims around the world», όπως πολύ ωραία το θέτει, καθίσταται απαραίτητος στο εσωτερικό κάτι χώρων σαν τη Γαλλία και τη Δανία, όχι όμως, και για το εσωτερικό της ίδιας ...

Διαφωνώ με την παρακάτω άποψη του Μίλτον Φρίντμαν, αλλά παρόλα αυτά δεν με συγκινεί καθόλου το ενδεχόμενο αναζήτησης και προβληματισμού για έναν «τρίτο δρόμο». NPQ: British Prime Minister Tony Blair argues there is a “third way”—for example, flexible labor markets without hire-and-fire American-style. This, he argues, is more suitable to the “European social model” with its enduring concern with social justice. Is there an in-between way, or must it be all or nothing? Friedman: I don’t think there is a third way. But it is true that a competitive market is not the whole of society. A great deal depends on the qualities of the population and the nation in how they organize the non-market aspects of society». Ολόκληρη η συνέντευξη που παραχώρησε πρόσφατα στο New Perspectives Quarterly (2006) είναι διαθέσιμη στη διεύθυνση: http://www.digitalnpq.org/archive/2006_winter/friedman.html . Δείτε επίσης και την παρουσίασή της στην "Ελευθεροτυπία" από τον Τάκη Μίχα στη διεύθυν...

Η σημασία της αρχής της ανεκτικότητας των φιλελεύθερων λαών προς τους μη φιλελεύθερους λαούς τονίζεται στο έργο του John Rawls «The Law of Peoples» (Μέρος Β΄, παρ. 7 επ). Εκεί μεταξύ άλλων ο Rawls γράφει: «Κάποιοι μπορεί να έχουν την αίσθηση ότι το …να μην εμμένουν σε φιλελεύθερες αρχές για όλες τις κοινωνίες απαιτεί ισχυρούς λόγους. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν τέτοιοι λόγοι. Ο πιο σημαντικός είναι να διατηρείται αμοιβαίος σεβασμός ανάμεσα στους λαούς. Το ολίσθημα προς την περιφρόνηση από την μία μεριά και την πικρία και την απογοήτευση από την άλλη μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσει. Αυτές οι σχέσεις δεν είναι ζήτημα της εσωτερικής (είτε φιλελεύθερης είτε ευπρεπούς) βασικής δομής κάθε λαού ιδωμένου ξεχωριστά. Θα έλεγα ότι περισσότερο η διατήρηση αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των λαών στην Κοινωνία των Λαών είναι ουσιαστικό στοιχείο της βασικής δομής και του κλίματος αυτής της κοινωνίας. Το Δίκαιο των Λαών λαβαίνει υπόψη του αυτή τη βασική δομή με το ευρύτερο υπόβαθρο και τα οφέλη του πολιτικο...

Μετά τις καθολικές αντιδράσεις στον ισλαμικό κόσμο που προκάλεσε όχι η δημοσίευση – ας το προσέξουμε αυτό – αλλά η άρνηση του ροβεσπιερίσκου πρωθυπουργού της Δανίας Α. Rasmussen να αποδοκιμάσει την γενόμενη προσβολή προς τον ισλαμικό κόσμο από την δημοσίευση των σκίτσων που απεικονίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ, ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα πρέπει πλέον να ζητήσει δημόσια από τον Rasmussen να αποδοκιμάσει την ενέργεια της δημοσίευσης των επίμαχων σκίτσων και να ζητήσει συγνώμη από τον ισλαμικό κόσμο για την προσβλητική ενέργεια των συμπολιτών του. Ο A. Rasmussen δεν είναι στο κάτω της γραφής ούτε Voltaire, ούτε Diderot, ούτε D’Alembert, ώστε να επιδεικνύει τέτοια περιφρόνηση προς τις μάζες των προσβεβλημένων μουσουλμάνων. Εκείνοι μπορούσαν να εξισώνουν το «λαό» με τον «όχλο» και να λένε ότι ο «όχλος θα παραμείνει πάντα όχλος» επειδή ήταν θρησκευόμενος και ως εκ τούτου ανεπίδεκτος μαθήσεως, καθώς και να αναφωνούν ότι «ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι θα διαφωτίσουμε υποδηματοποιούς και υπηρέτες»....

Συγκλονίζεται αυτές τις ώρες η υφήλιος από τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει στον ισλαμικό κόσμο η άρνηση κατά κύριο λόγο των κυβερνήσεων της Δανίας και της Νορβηγίας να αποδοκιμάσουν την ενέργεια της δημοσίευσης των δώδεκα σκίτσων που «απεικονίζουν» τον Προφήτη Μωάμεθ. Ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας Ν. Sarkozy συνεχάρη τον Πρωθυπουργό της Δανίας Α. Rasmussen για την αποφασιστικότητά του να υπερασπιστεί την «ελευθερία της έκφρασης». «Η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι θέμα προς διαπραγμάτευση και δεν βλέπω κανένα λόγο να δοθεί σε μια θρησκεία κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση», δήλωσε ο κ. Sarkozy. Τουναντίον ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας Dominique de Villepin, θέλοντας να εκφράσει την θέση της κυβέρνησης, δήλωσε ότι η ελευθερία της έκφρασης υπήρξε μια αναγκαιότητα στη Γαλλία, αλλά και ο σεβασμός υπήρξε εξίσου σημαντικός. Η θέση της κυβέρνησης της Μ. Βρετανίας στο θέμα εκφράστηκε δια του υπουργού των Εξωτερικών Jack Straw, ο οποίος δήλωσε ότι «η αναδημοσίευση αυτών των σκίτσων υπήρξ...

Ο αείμνηστος καθηγητής του συνταγματικού δικαίου Αριστόβουλος Ι. Μάνεσης γράφει (Συνταγματικό Δίκαιο Ι, 1980) ότι: «Το Σύνταγμα αποτελεί την συμπυκνωμένη νομική έκφραση του συσχετισμού των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που υπάρχει σε συγκεκριμένη ιστορική στιγμή σε ένα δεδομένο κοινωνικό σχηματισμό». Αποτελεί, νομίζω, κοινό τόπο, ότι ο υφιστάμενος σήμερα στην Ελλάδα «συσχετισμός των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων» ευνοεί, εκφράζει και αναδεικνύει ως κυρίαρχες αντιλήψεις εθνικιστικές και κρατικοπαρεμβατικές. Το δε υφιστάμενο Σύνταγμα ουδόλως μπορεί να θεωρηθεί ότι θέτει ανυπέρβλητους κανονιστικούς φραγμούς, συνιστώντας, έτσι, ανυπέρβλητο εμπόδιο, στην ανάπτυξη και κυριαρχία τέτοιων αντιλήψεων. Κατά συνεπεία, η εξαγγελθείσα συνταγματική αναθεώρηση, ουδόλως μπορεί να θεωρηθεί για οποιονδήποτε φιλελεύθερο, ότι τάχα συνιστά ευκαιρία για συζήτηση με σκοπό την αλλαγή οιουδήποτε κακώς κειμένου σ’ αυτή τη χώρα. Η κυρίαρχη σήμερα σοσιαλφιλελεύθερη συναίνεση του «μεσαίου χώρου», δηλαδή του πραγματι...

Από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα οι θεωρούμενοι ως πολιτικοί ταγοί του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο μόνη οδός για την πολιτική κυριαρχία των φιλελεύθερων ιδεών Ελλάδα είναι…… η συμμετοχή τους στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας!! Πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν μέχρι σήμερα στην πολιτική κυριαρχία του φιλελευθερισμού…… δια της άνωθεν επιφοιτήσεως μιας φιλελεύθερης εκτελεστικής εξουσίας. Το μόνο, ωστόσο, που κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια με αυτή τους τη μέθοδο είναι το πρωτοφανές γεγονός ολόκληρο το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα να βάλλει εναντίον της «νεοφιλελεύθερης λαίλαπας» και αυτή να μην υφίσταται καν ως πολιτικός φορέας!! Τώρα για άλλη μια φορά ο Στ. Μάνος ονειρεύεται έναν δήθεν φιλελεύθερο πολιτικό φορέα, ο οποίος συνεργαζόμενος είτε με το ΠΑΣΟΚ είτε με τη ΝΔ, θα κατέληγε στην επιβολή του φιλελευθερισμού δια του πολιτικού εξαναγκασμού των πολιτών, δηλαδή αυθαίρετα και δίχως καμία ουσιαστική νομιμοποίηση. Κατόπιν τούτων το ερώτημα προβάλλει α...

Στη δεκαετία του 1930 η Ρωσία αποστέρησε την Ουκρανία από την προμήθεια τροφίμων της, δημιουργώντας σκόπιμα μια τεχνητή έλλειψη τους. Το ουκρανικό σιτάρι συλλέχθηκε και αποθηκεύτηκε στις σιταποθήκες, που φρουρήθηκαν από το σοβιετικό στρατό και τις μυστικές μονάδες αστυνομίας (NKVD, πρόγονο της KGB) ενώ οι Ουκρανοί την ίδια ώρα λιμοκτονούσαν. Το αποτέλεσμα της προκαλούμενης πείνας του 1932-33 ήταν ο θάνατος 7 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η πείνα υποκινήθηκε από τους Ρώσους για να σπάσει το πνεύμα των Ουκρανών και να τους εξαναγκάσει στην κολεκτιβοποίηση και την υποταγή στη Μόσχα. “Let us do it again”, θα σκέφτηκε ο Vladimir Putin, ένας πρώην ανώτερος αξιωματούχος της KGB, της σοβιετικής Gestapo, και ένας αντάξιο διάδοχο του Josef Stalin σήμερα. Οι εγκληματίες που κυβέρνησαν τη Ρωσία κάτω από το σοβιετικό καθεστώς, και που οδήγησαν όχι μόνο τη χώρα τους αλλά το σύνολο της Ανατολικής Ευρώπης σε πτώχευση, εξακολουθούν να έχουν το κουμάντο στη Μόσχα. Δεν έχει κανείς παρά να δει το παραμορφωμένο π...

Το γνωστό παραμύθι του Αντερσεν «Τα Καινούργια Ρούχα του Αυτοκράτορα»χρησιμοποίησε ο Στέφανος Μάνος, για να ανταπαντήσει στους ισχυρισμούς της Αννας Διαμαντοπούλου, σχετικά με τον παραλληλισμό του με τον Δανό συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Στο παραμύθι αυτό ως γνωστόν το μικρό παιδί αναφωνεί ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Μ' αυτόν τον εύστοχο τρόπο θέλησε ο κ. Μάνος, να επισημάνει στην κυρία του Πασοκ, ότι μόνο όσοι θωπεύουν την εξουσία δεν μπορούν να δουν τα χάλια της χώρας και να μιλήσουν τον λόγο της αλήθειας και της υπευθυνότητας. Όμως η αμετανόητη κυρία του Πασοκ, αντί να βάλει την ουρά στα σκέλια της, επικαλέστηκε ξεδιάντροπα ως απάντηση στον κ. Μάνο τον μύθο του Αισώπου, με τον κόρακα και την αλεπού. Σύμφωνα με τον μύθο, ένας κόρακας με ένα κομμάτι τυρί στο στόμα καθόταν πάνω σε ένα δέντρο. Διερχόμενη αλεπού λιγουρεύτηκε το τυρί και, για να το αποκτήσει, είπε στον κόρακα: «Τι ωραίο πουλί που είσαι, τι όμορφα που είναι τα φτερά σου. Εάν είχες και ωραία φωνή, θα γινόσουν ...

Γράφει σήμερα ( http://www.enet.gr/online/online_text?c=111&id=89666904 ) στην "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" ο Α. ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ: [Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το «ναι» στο «Ευρωσύνταγμα», ενώ είναι πλειοψηφικό μόνο στους κατόχους πτυχίου πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, ακόμα και σε αυτή την κατηγορία, το νέο «μέτωπο της άρνησης» συγκεντρώνει το εντυπωσιακό ποσοστό του 43%, την ίδια στιγμή που στην επαγγελματική κατηγορία των «στελεχών επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελμάτων», τη μοναδική κατηγορία όπου πλειοψηφεί το «ναι», το «όχι» αγγίζει το 38%! Αυτή η μεγαλειώδης διάβρωση των νέων μεσαίων και ανώτερων μορφωτικά και επαγγελματικά στρωμάτων έρχεται να δυναμιτίσει όλη τη σχετική μυθολογία περί «μεσαίου χώρου», «κοινωνικού κέντρου» κ.λπ. (που γνωρίζει εξαιρετική άνθηση και στην Ελλάδα, τόσο από τη Ν.Δ. όσο και από το ΠΑΣΟΚ), δηλαδή, για να λέμε τα πράγματα με το πολιτικό όνομά τους, έρχεται να εξαερώσει τον ίδιο τον πυρήνα της νε...

Τρεις παράγραφοι από το άρθρο του F. A. Hayek: “Why I Am Not a Conservative” εξηγούν πλήρως γιατί το σοσιαλφιλελεύθερο μέτωπο του «μεσαίου χώρου» ηττήθηκε κατά κράτος από τους «ακραίο» μέτωπο της «πολιτικής αυθεντικότητας», που εκφράστηκε από τους φασίστες, τους κομμουνιστές, τους σοσιαλιστές και τους φιλελεύθερους. “If we want a diagram, it would be more appropriate to arrange them in a triangle with the conservatives occupying one corner, with the socialists pulling toward the second and the liberals toward the third”. “Advocates of the Middle Way[4] with no goal of their own, conservatives have been guided by the belief that the truth must lie somewhere between the extremes - with the result that they have shifted their position every time a more extreme movement appeared on either wing”. “…the liberal today must more positively oppose some of the basic conceptions which most conservatives share with the socialists”.

Ο Αυστριακός σκιτσογράφος Γκέρχαρντ Χάντερερ, συγγραφέας του βιβλίου-κόμικς «H ζωή του Ιησού», το οποίο κατασχέθηκε από τις ελληνικές αρχές αμέσως μετά την κυκλοφορία του, τον Φεβρουάριο του 2003, καταδικάστηκε ερήμην πριν λίγες μέρες στο Πλημμελειοδικείο Αθηνών σε εξάμηνη φυλάκιση. Το βιβλίο του Γκέρχαρντ Χάντερερ στην Αυστρία πούλησε 80.000 αντίτυπα. Δέχθηκε κι εκεί επιθέσεις από την Εκκλησία, όμως δεν υπήρξε ούτε κατάσχεση ούτε καταδίκη. Στις άλλες χώρες όπου μεταφράστηκε το βιβλίο δεν υπήρξαν αντιδράσεις μεγάλης κλίμακας. Ο εκπρόσωπος του αρχιεπισκόπου Επιφάνιος Οικονόμου είχε αποφανθεί πριν από δύο χρόνια, όταν ασκήθηκε η ποινική δίωξη: «Επραξε καλώς ο εισαγγελεύς. Διότι δεν είναι δυνατόν να διακωμωδούνται τα ιερά και τα όσια και μάλιστα στο πρόσωπο του αρχηγού της Εκκλησίας μας». Είναι ο ίδιος ο εκπρόσωπος του αρχιεπισκόπου που τηλεφώνησε στο κανάλι Star τον περασμένο Ιούλιο και ζήτησε, να ματαιωθεί η προβολή της ταινίας του Σκορσέζε «Τελευταίος Πειρασμός», στο όνομα «χριστιανών...

Όταν το μεσημέρι της 5ης Φεβρουαρίου 1994 ένας βαρύς όλμος έπληξε την αγορά της μαρτυρικής πόλης του Σαραγιέβο, της πρωτεύουσας της Βοσνίας, με αποτέλεσμα τον να φονευθούν 69 άνθρωποι και να τραυματισθούν άλλοι 200, όλοι άμαχοι, η οργή της διεθνούς κοινότητας ξεχείλισε εναντίον των Σέρβων του χασάπη Κάρατζιτς, καθώς αυτοί πολιορκούσαν την πόλη.Οι Σέρβοι δεν αποδέχθηκαν την ευθύνη για την εκτόξευση του όλμου και την απέδωσαν σε προβοκάτσια των μουσουλμάνων, ώστε να προκληθεί επέμβαση της διεθνούς κοινότητας στην Βοσνία.Λίγες μέρες αργότερα ο γάλλος δημοσιογράφος Μπερνάρ Βολκέρ ισχυρίστηκε, ότι από μια έκθεση του ΟΗΕ αποδεικνυόταν ότι όλμος είχε εκτοξευθεί από τον μουσουλμανικό τομέα του Σαραγιέβο. Τον Μάρτιο του 1994 ο Βολκέρ αποκάλυψε ότι πηγή των πληροφοριών του ήταν το ελληνικό υπουργείο των εξωτερικών, με επικεφαλής τότε υπουργό τον Κάρολο Παπούλια. Συγκεκριμένα είπε ότι οι αποκαλύψεις του είχαν βασιστεί σ’ ένα τηλεγράφημα, που είχε περιέλθει στην κατοχή του και έφερε την υπογραφή ...

Την ίδια ώρα που κάποιοι συμβιβασμένοι και αφελείς φιλελεύθεροι στην Ελλάδα ρίχνουν γέφυρες συνεργασίας με την σοσιαλδημοκρατία, ο Milton Friedman βάζει τα πράγματα στη σωστή τους θέση και διαλύει αυταπάτες: «we have succeeded in stalling the progress of socialism, but we have not succeeded in reversing its course. We are still far from bringing practice into conformity with opinion». The Battle's Half Won By MILTON FRIEDMAN WSJ December 9, 2004 In the almost six decades since the end of World War II, intellectual opinion in the United States about the desirable role of government has undergone a major shift. At the end of the war, opinion was predominantly collectivist. Socialism -- defined as government ownership and operation of the means of production -- was seen as both feasible and desirable. Those few of us who favored free markets and limited government were a beleaguered minority.In subsequent decades opinion moved away from collectivism and toward a belief in free m...

«Senator John Kerry goes toward the election with a base that is built more on opposition to George W. Bush than loyalty to his own candidacy», γράφουν πολύ ευστοχα οι «New York Times». Όμως, αυτό και μόνο αρκεί, κατά τη γνώμη μου, για να επανεκλεγεί ο πρόεδρος Bush!!Η εποχή των πολιτικών του πραγματισμού και της αποιδεολογικοποίησης (Κλίντον, Σρέντερ, Κωστάκης, Γιωργάκης κλπ) έχει περάσει ανεπιστρεπτί στην Αμερική. Ο μέσος αμερικανός ζητάει πλέον ξεκάθαρες πολιτικές απαντήσεις και στάσεις, που μόνο τα λεγόμενα «άκρα» μπορούν να προσφέρουν και όχι οι πολιτικάντικες συνταγές «ολίγον από γιουβέτσι», αλά Dick Morris και Λούλη!!

Η εφημερίδα «The Washington Post» με κύριο άρθρο της ( http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/articles/A57584-2004Oct23.html ) τάσσεται, όπως ο Σιράκ, ο Σρέντερ, ο Θαπατέρο, ο Πρόντι και, βέβαια, ολόκληρο το φαιοκόκκινο πολιτικό φάσμα του ανάδελφου ελληνικού έθνους με τον μάγο της φυλής Χριστόδουλο μπροστάρη, υπέρ της καταψήφισης του προέδρου Bush στις επικείμενες αμερικανικές εκλογές. Το άρθρο του Dr. Harry Binswanger που ακολουθεί, προσεγγίζει, κατά τη γνώμη μου, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το δίλημμα των επικείμενων αμερικανικών εκλογών. Vote for President Bush by Harry Binswanger (October 21, 2004) Article website address: http://www.CapMag.com/article.asp?ID=3982 At this late date, after the three debates, the nature of this campaign is set, and the meaning of this election has come into focus for me. The meaning is: independence vs. dependence. The Bush policies favor America retaining its sovereignty--cooperating with allies as and when they are willing--and America on the...

Επισημαίνει ο καθηγητής Γιάννης Ν. Γιανουλόπουλος στο εκπληκτικό και πάντα επίκαιρο βιβλίο του με τον τίτλο «Η ευγενής μας τύφλωσις» (εκδ. Βιβλιόραμα, 1999): Ο Δηλιγιάννης «ήλπιζε σε ευρωπαϊκό ναυτικό αποκλεισμό, ο οποίος θα επέβαλε στην Ελλάδα να σταματήσει τις δια συγκεκριμένων πράξεων προκλήσεις που οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια» στον «ατυχή» ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. «Μια τέτοια ενέργεια όχι μόνο θα προσέφερε στον έλληνα πρωθυπουργό σωτήρια διαφυγή από το αδιέξοδο, αλλά θα του εξασφάλιζε και σημαντικά πολιτικά οφέλη. Θα μπορούσε ακάθεκτος, ενώπιον του αθηναϊκού τύπου και του εκλογικού σώματος, να συνεχίζει την εθνικώς υπερήφανη πολιτική των φραστικών απειλών κατά των παντείων εχθρών του ελληνισμού και ταυτοχρόνως να καταγγέλλει τις Μεγάλες Δυνάμεις που εμπόδιζαν ένα μικρό αλλά εντελώς ξεχωριστό λαό να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή. Ο Δηλιγιάννης, ήλπιζε, εν άλλοις λόγοις, σε μια επανάληψη της τελευταίας πράξης του «ειρηνοπολέμου» του 1885-1886».Το ότι αυτό δεν συ...

Τέσσερις είναι οι βασικές φιλελεύθερες ιδεολογικές αρχές: 1. individual liberty 2. limited government 3. free market 4. peace Όλες οι παραπάνω αρχές υπηρετούνται πλήρως με το προτεινόμενο σχέδιο του γ. γ. του ΟΗΕ.Η έμφαση στον εθνικιστικό «ζουρλομανδύα» της πολιτικής κυριαρχίας στο κυπριακό κράτος μόνο συμφορές μέχρι σήμερα έχει προσφέρει στον Ελληνισμό της Κύπρου, όπως επίσης και στον Ελληνισμό γενικότερα. Άφευκτος, συνεπώς, ένας λόγος του Σεφέρη:«Ότι από την Ελλάδα μ' εμποδίζει να σκεφτώ τον Ελληνισμό, ας καταστραφεί» (Μέρες Γ΄, σελ. 95).

Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στο ναό του Αγίου Γεωργίου στη Ριζάρειο Σχολή, όπου λειτούργησε στις 13/03/04, απεφάνθη ότι, «καθένας σ' αυτό τον τόπο, που θέλησε να παραβλέψει και να περιφρονήσει την Εκκλησία και το θρησκεύοντα λαό μας, ετέθη στο περιθώριο». Διευκρίνισε δε ότι «αυτό αποτελεί ιστορική νομοτέλεια, η οποία εφηρμόζετο, εφαρμόζεται και όπως δείχνουν τα πράγματα θα εφαρμόζεται μέχρι συντελείας των αιώνων».Ποιος άραγε μπορεί να διαφωνήσει με την αλήθεια αυτής του της διαπίστωσης; Γεμιστός Πλήθων, Μεθόδιος Ανθρακίτης, Χριστόδουλος Παμπλέκης, Ευγένιος Βούλγαρης, Ιώσηπος Μοισιόδαξ, Βενιαμίν Λέσβιος, Στέφανος Δούγκας, Νεόφυτος Δούκας, Αθανάσιος Ψαλίδας, Κωνσταντίνος Κούμας, Γρηγόριος Κωνσταντάς, Αδαμάντιος Κοραής, Ρήγας Βελεστινλής, Θεόφιλος Καίρης, Ανδρέας Λασκαράτος, Παναγιώτης Συνοδινός, Νίκος Καζαντζάκης. Όλοι τους και όσοι ακολουθήσουν βρίσκονται στο περιθώριο της καρδιάς μας!!

"Εκτός από την χρήση της μεσογειακής Ορθοδοξίας για ενδοελληνικές χρείες, όπου ως ελλαδική εκκλησία είναι μία απομονωμένη πνευματικώς κατάσταση, υπάρχει και μια άλλη διάστασή της με διαστάσεις παγκοσμιότητος. Είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Το Πατριαρχείο είναι η ευρωπαϊκή διάσταση της Τουρκίας. Καθ' εαυτήν η Τουρκία μπορεί να θεωρηθή χώρα ευρωπαϊκή μόνο κατά το μέτρο που απετέλεσε κάποτε το ισοζύγιο της πολιτικής των ευρωπαϊκών κρατών και ακριβώς σαν τέτοια ''εξωτερικά'' μόνο αποτελεί ευρωπαϊκή διάσταση. Κάποτε με τις διακυμάνσεις του ''Ανατολικού ζητήματος'' ελήφθησαν αποφάσεις διαλύσεώς της, πράγμα που σημαίνει ότι ο δεσμός της με την Ευρώπη είναι γεωπολιτικός και όχι εσωτερικά πολιτιστικός. Το Πατριαρχείο, αντίθετα, αποτελεί πολιτιστική και ιστορική διάσταση της ίδιας της Ευρώπης, δηλ. εσωτερικόν παράγοντα της ευρωπαϊκής ιστορικής εξελίξεως. Νοητικά μόνο - π.χ. στην σκέψη ενός τεχνοκράτη της πολιτικής - το Πατριαρχείο θα μπορούσε και να εκ...