Έγραψε ο γνωστός συγγραφέας Νίκος Δήμου στο προσωπικό του blog αναφερόμενος στην ιδρυτική διακήρυξη της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ».
«Nα διευκρινίσω ότι δεν συμφωνώ με την διακήρυξη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (ούτε με το ύφος ούτε με το περιεχόμενο) και δεν πρόκειται να την υπογράψω.
α) είναι ακραίοι και υπονομεύουν τις (ελάχιστες) πιθανότητές τους
β) είναι αλαζόνες - το αφ' υψηλού ύφος της διακήρυξης είναι απαράδεκτο.
γ) είναι λάθος μία διακήρυξη 16 σελίδων. Είχα συστήσει ένα σύντομο κείμενο - διακήρυξη αρχών - σε δύο σελίδες που θα διαβαζόταν...»
Παραθέτω, σε απάντηση στα όσα παραπάνω γράφει τούτους τους ακραίους και γεμάτους αλαζονεία λόγους του πρύτανη του νεοελληνικού Διαφωτισμού Αδαμάντιου Κοραή, του οποίου η προσωπογραφία αποτελεί το έμβλημα της«Φιλελεύθερης Συμμαχίας»:
(Α. Κοραής, Αλληλογραφία, τομ. Α΄: 1774-1798, επιμ. Κ. Θ. Δημαρά κ.ά., Αθήνα 1964, σσ. 100-101)
[…], δυναστεύει την σήμερον η αμάθεια, η κακία, η βία το ζορμπαλίκι, η αυθάδεια και η αναισχυντία, ότι αντί των Μιλτιάδων και Θεμιστοκλέων, τους οποίους ακόμη θαυμάζει η Ευρώπη, κυβερνώμεθα οίμι! Από ποίους; Ή από χαμάληδες και ντεβεντζήδες ή από βαρβάρους καλογερίσκους, χειροτέρους και απ’ αυτούς τους εξωτερικούς τυράννους […] Όταν ο δυστυχής Έλλην βλέπων ταύτα, συλλογισθή εκείνα, τότε […] η μελαγχολία μεταβάλλεται εις αγανάκτησιν και απόγνωσιν.
Μετά ταύτα, ναι το βροντοφωνάζουμε κ. Δήμου:
Είμαστε ακραίοι, είμαστε αλαζόνες, είμαστε μαζί με το Κοραή!
Είμαστε με λίγα λόγια κ. Δήμου αυτό, που λένε οι κατηγοροί σας, ότι είστε και εσείς! Γι' αυτό σας θέλουμε μαζί!
Comments
Δεν σκέφτεστε πολιτικά σκέφτεστε ιδεολογικά (και φανατικά - πράγμα που δεν πάει σε φιλελεύθερους).
Είναι σύμπτωση το ότι πολλοί από εμάς τους παλιότερους είχαμε την ίδια αντίδραση;
οι αρχες που προτεινει μου φαινονται παντως εντελως λογικες, δεν εχω διαβασει ολο το κειμενο για να ξερω ομως αν ισχυει η κριτικη του.
ΥΓ ομολογω οτι η φανατικη σκεψη ειναι το τελευταιο που χρειαζεται ενα νεο κομμα. Αρκετα ΚΚΕ εχουμε.
Χαίρομαι ιδιαίτερα για εκείνο το «όμως» της απαντήσεώς σας.
Τούτο δείχνει, ότι οι όποιες ενστάσεις σας εντοπίζονται κυρίως στην δυνατότητα πολιτικής απήχησης της «Φιλελεύθερης Συμμαχίας», (που παρεμπιπτόντως να διευκρινίσω, ότι νομικά δεν υφίσταται ακόμα και ως εκ τούτου καλό θα ήταν οι ενδιαφερόμενοι, να εκτυπώσουν, να υπογράψουν και να ταχυδρομήσουν πάραυτα την ιδρυτική της δήλωση, που θα βρουν στην ιστοσελίδα της).
Λέτε, έτσι, χαρακτηριστικά, «Δεν σκέφτεστε πολιτικά, σκέφτεστε ιδεολογικά». Πράγματι, έτσι είναι, όπως το λέτε! Επιδίωξή μας είναι η φανατική προβολή και η φανατική εφαρμογή της ιδεολογικής και πολιτικής αυθεντικότητας των φιλελεύθερων αρχών και ιδεών.
Κάτι τέτοιο εντούτοις ισχυρίζεστε, «δεν θα πήγαινε μακριά», δηλαδή δεν θα συναντούσε κοινωνική αποδοχή και απήχηση και, συνεπώς, η συγκεκριμένη φιλελεύθερη πολιτική πρωτοβουλία είναι καταδικασμένη εν τη γενέσει της. Όπως ο Karl Marx («The Eighteenth Brumaire of Louis Bonaparte», Selected Works Νέα Υόρκη 1969, σελ. 171-175) για την Γαλλία του Βοναπάρτη έτσι και εσείς για την σημερινή Ελλάδα δείχνετε να συμπεραίνετε, ότι «ένα σακί πατάτες κάνει ένα σακί πατάτες».
Ωστόσο, η σημερινή κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα ουδόλως αντιστοιχεί με εκείνη που διαμορφώθηκε αμέσως μετά την δημιουργία του νεοελληνικού κράτους και συνετέλεσε στην αποτυχία του κινήματος του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Τότε, ο κίνδυνος της πλήρους απομόνωσης ανάγκασε τους θιασώτες των φιλελεύθερων ιδεών να απορροφηθούν σχεδόν αδιαμαρτύρητα στις κοινωνικές και πολιτικές πραγματικότητες του νέου κράτους - το οποίο είχαν αποτύχει να διαμορφώσουν σύμφωνα με τους αρχικούς οραματισμούς τους - και έτσι απορροφήθηκαν τελικά στην κοινωνική ολιγαρχία, αφότου ενσωματώθηκαν στις ισορροπίες ισχύος και συμφερόντων, θυσιάζοντας τις αρχές τους.
Σήμερα, ούτε η ελληνική κοινωνία συνιστά «ένα σακί πατάτες», ούτε υπάρχει κίνδυνος πλήρους απομόνωσης για τους θιασώτες των φιλελεύθερων ιδεών στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Εμπρός λοιπόν, με αρετή και τόλμη για την ελευθερία!
Υπάρχουν πολλοί που ξεκινούν τη ανάγνωση με απαιτήσεις για ένα κόμμα με κεντρική παρουσία στην ελληνική πολιτική σκηνή, και γι'αυτό οι παρατηρήσεις τους έχον κατά κύριο λόγο "τεχνικό" χαρακτήρα και αφορούν την "αποτελεσματικότητα" με την οποία θα προσεγγίσουμε την κοινή γνώμη, παρά με το περιεχόμενο των ιδεών που θέλουμε να διαδώσουμε.
Είναι απόλυτα σεβαστές οι ενστάσεις τους και κατανοώ όλους όσους δεν θέλουν να συμμετάσχουν και να εκτεθούν σε μια προσπάθεια που δεν καλύπτει τις απαιτήσεις τους. Και τέτοιοι δεν είναι μόνο επώνυμοι, όπως ο κ.Δήμου, αλλά και απλοί πολίτες.
Η ουσία είναι ότι η προσπάθειά μας είναι μια κίνηση πολιτών που ξεκινά από την βάση. Και για μας αυτά που θέτουν ως δεδομένα και προαπαιτούμενα είναι στόχοι που απαιτούν τεράστια προσπάθεια. Δεν είμαστε μια προσπάθεια γνωστών πολιτικών, των οποίων το όνομα να είναι ταυτισμένο με ορισμένες ιδέες (άρα να μην χρειάζεται η αναλυτική διατύπωσή τους), ούτε έχουμε εξασφαλσιμένους πόρους, πρόσβαση στα ΜΜΕ κτλ. Τελικά η διαφωνία είναι περισσότερο να κάνει με την μορφή της προσπάθειας παρά με τις ιδέες της.
Όλα αυτά απαιτούν πρώτα να συσπειρώσουμε όσους συμφωνούν μαζί μας ιδεολογικά, ώστε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια δυναμική. Για να προσεγγίσουμε όλους αυτούς (θέλουμε τουλάχιστον 200 για αρχή) πρέπει να απευθυνθούμε σε αυτούς ιδεολογικά. Σε αυτούς απευθύνεται η διακήρυξη. Όταν και αν δημιουργηθεί το κόμμα, αυτό θα επεξεργαστεί τις θέσεις του μέσω ενός εσωκομματικού διαλόγου και το αποτέλεσμα του διαλόγου θα παρουσιαστεί προφανώς πιο "πολιτικά" γιατί αυτό θα απευθύνεται ουσιαστικά στην κοινή γνώμη.
Δεν είμαστε αφελείς όπως μας κατηγορούν. Καταλαβαίνουμε απόλυτα το πόσο δύσκολο είναι αυτό που ξεκινάμε και πόσο μεγαλύτερα είναι τα εμπόδια μπροστά μας σε σχέση με την προσπάθεια πχ των Ταύρων.
Και το μόνο κίνητρο το οποίο μπορεί να δικαιολογήσει για μένα την συμμετοχή σε αυτόν την δύσκολη προσπάθεια είναι η εσωτερική ανάγκη του καθενός να εκφραστεί. Συμμετέχω ώστε να υπάρξει ένας πολιτικός φορέας που να με εκφράζει και που να μπορώ να συμμετέχω στην διαμόρφωση των θέσεών του. Όχι για να σώσω την Ελλάδα. Αν γίνει και αυτό καλοδεχούμενο. Αλλά δεν εξαρτώ την συμμετοχή μου και την υποστήριξή μου από την αποτελεσματικότητα της προσπάθειας σε ένα τόσο σάπιο πολιτικό σύστημα, αλλά από το πόσο με εκφράζει προσωπικά.
Και αυτό που μου εξασφαλίζει ότι το κόμμα αυτό θα με εκφράζει είναι ότι μόνο σε νέες προσπάθειες υπάρχει τόσο έντονη η πολιτική ζύμωση και η ευελιξία για καινοτομία (στα υπαρχοντα κόμματα ο εσωτερικός ιδεολογικός διάλογος είναι νεκρός), αλλά και διότι ο τρόπος που σκοπεύει να λειτουργήσει το νέο κόμμα (διαμορφώνοντας τις θέσεις του σε έναν ισότιμο διαδικτυακό διάλογο μεταξύ όλων των μελών του) μου επιτρέπει να έχω λόγο και επιρροή στο τελικό αποτέλεσμα.
Τείνω προς την διαπίστωση, ότι όσοι φιλελεύθεροι στα λόγια, (με την λογική λόγω προσωπικού τους συμφέροντος εξαίρεση, να διευκρινίσω, εκείνων που καθ’ οποιονδήποτε τρόπο σιτίζονται από τον αντιφιλελεύθερο πολυσυλλεκτικό κομματοκρατικό κορβανά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ), δεν υπογράφουν την ιδρυτική διακήρυξη, απλά δεν επιθυμούν την ύπαρξη φιλελεύθερου πολιτικού φορέα στην Ελλάδα. Γιατί αν την επιθυμούσαν θα ήταν πολύ εύκολο συμμετέχοντας οι ίδιοι στον νέο πολιτικό φορέα και στον προσυνεδριακό διάλογο, να επιδιώξουν να αλλάξει, ότι δεν τους εκφράζει και να καταλήξουμε σε μια κοινή συνισταμένη.
Όσοι πάλι φιλελεύθεροι στα λόγια δεν υπογράφουν, επειδή δεν πιστεύουν στην ευόδωση της προσπάθειας, δεν καταλαβαίνω τι έχουν να χάσουν από την συμμετοχή τους σ’ αυτή.
Μήπως βάζετε το άλογο πίσω από το κάρο;
Αυτό που χρειάζεται είναι μία σύντομη διακήρυξη γενικών αρχών. Το συνέδριο μετά θα ασχοληθεί με την οριστική και λεπτομερή προγραμματική διακήρυξη.
Με χαρά μου συνάγω και συγκρατώ από την προηγούμενη παρέμβασή σας
την συμφωνία σας, καταρχάς, για την δημιουργία φιλελεύθερου πολιτικού κόμματος.
Σας ζητάμε να υπογράψετε την ιδρυτική του δήλωση πρώτιστα και κύρια για να λάβει νομική υπόσταση ο νέος φιλελεύθερος πολιτικός φορέας. Πιστέψτε μας, αυτό είναι το πιο σημαντικό και απαραίτητο βήμα στην παρούσα φάση.
Θεωρώ, εύλογα νομίζω, ότι οι όποιες επιμέρους ενστάσεις καθενός φιλελεύθερου ως προς την διακήρυξη δεν είναι τέτοιες και τόσες, ώστε να τον οδηγούν στην απόρριψή της και ότι κάθε καλόπιστος φιλελεύθερος θα μπορούσε άνετα να την συνυπογράψει. Δεν νομίζω ότι «εκτίθεται» κανείς υπογράφοντάς την, κάθε άλλο, μάλιστα! Όσο και να συζητήσουμε πάντα θα έχει ο κάθε φιλελεύθερος τις επιμέρους ενστάσεις του. Είναι άλλωστε τούτο στη φύση μας και είναι και η δύναμή μας! Την τελευταία ας μην την κάνουμε αδυναμία και ας ιεραρχήσουμε σωστά τις προτεραιότητες μας! Κρατείστε τις δυνάμεις σας προκειμένου να «κατατροπώσετε» τους συντάκτες της ιδρυτικής διακήρυξης (αν θέλετε κιόλας, ναι, σας προκαλούμε!) στο συνέδριο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, όπου θα αποφασιστούν και τα σημαντικότερα (το πρόγραμμα του κόμματος). Τι άλλο να σας πούμε!