Skip to main content

Ένας διάλογος με τον Νίκο Δήμου για τις «φαντασιακές κοινότητες» και το ρατσισμό

Με αφορμή την υποψηφιότητα της κας Καρα Χασάν και όσα έγραψε ο συγγραφέας κ. Νίκος Δήμου στο προσωπικό του ιστολόγιο ο ακόλουθος διάλογος: «Όλες αυτές τις μέρες άκουγα τις δηλώσεις των Ελληναράδων, και ανατρίχιαζα. Διαθέτουμε σε αυτόν τον τόπο μία διαχρονική μόνιμη κλίκα από επαγγελματίες πατριώτες, που τόσα δεινά έχουν συσσωρεύσει στην πατρίδα. Αυτοί μας έκαψαν το 1897, («η εθνική μας τύφλωσις»), το 1922, και το 1974 στην Κύπρο. Αυτοί πλειοδότησαν ασύδοτα στο «Μακεδονικό» – και το χάσαμε. Τους ίδιους είδα πάλι στην τηλεόραση να περιφέρουν τον εθνικιστικό τους λαϊκισμό. Αυτοί, που είναι τόσο περήφανοι για την ελληνική τους καταγωγή, με έκαναν πάλι να ντρέπομαι που είμαι Έλληνας.» (Νίκος Δήμου)
Bourchas said... Ρατσισμός είναι η «κατασκευή» συλλογικών οντοτήτων, στις οποίες αποδίδονται χαρακτηριστικά και ιδιότητες που προσιδιάζουν μόνο σε κάθε άνθρωπο ατομικά. Έτσι, όταν κάποιος λέει, «είμαι περήφανος που είμαι Έλληνας» (Καρατζαφέρης) ή «ντρέπομαι που είμαι Έλληνας» (Ν. Δήμου) η εκφορά του λόγου του είναι εξίσου ρατσιστική. Επιπλέον, τόσο οι «Ελληναράδες», όσο και οι «πολιτικά ορθοί» υπόλοιποι Έλληνες, κατά τις διακρίσεις του κ. Δήμου, συμφωνούν και ομονοούν απόλυτα, ότι στην Ελλάδα δεν υφίστανται εθνοτικές-εθνικές μειονότητες και συγκεκριμένα τουρκική και μακεδονική μειονότητα. Συνεπώς, η όποια πολιτική αντιπαράθεση και ο όποιος πολιτικός διάλογος εμφανίστηκε μεταξύ «Ελληναράδων» και Ελλήνων με αφορμή την ανακήρυξη της υποψηφιότητας της κας Καρά Χασάν κινείται μέσα στα πλαίσια και τα όρια του ελληνικού εθνορατσιστικού λόγου και διεξάγεται απλά μεταξύ εθνορατσιστών. 1:52 μμ
Nikos Dimou said... bourchas said"ντρέπομαι που είμαι Έλληνας" (Ν. Δήμου) η εκφορά του λόγου του είναι εξίσου ρατσιστική
H συλλογιστική σας είναι τουλάχιστον περίεργη. Το ότι η συμπεριφορά ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ατόμων με κάνει να ντρέπομαι που (τυπικά) ανήκω στην ίδια ομάδα με αυτούς δεν είναι ρατσιστική. Δεν κατασκεύασα "συλλογικές οντότητες"!
Λέτε παρακάτω:"Επιπλέον, τόσο οι «Ελληναράδες», όσο και οι «πολιτικά ορθοί» υπόλοιποι Έλληνες, κατά τις διακρίσεις του κ. Δήμου, συμφωνούν και ομονοούν απόλυτα, ότι στην Ελλάδα δεν υφίστανται εθνοτικές-εθνικές μειονότητες και συγκεκριμένα τουρκική και μακεδονική μειονότητα".
Δεν ξέρω από που φτιάξατε εσείς αυτές τις συλλογικές οντότητες. Ξέρω πολλούς που αποδέχονται την ύπαρξη αυτών των μειονοτήτων - μεταξύ τους και εγώ. 4:22 μμ
Bourchas said... Κύριε Δήμου
Δεν «έφτιαξα» ούτε επινόησα ο ίδιος καμία συλλογική οντότητα. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν υπάρχει «κοινωνία» ή έθνος κλπ, υπάρχουν μόνο άτομα.
Αποδέχομαι φυσικά και σέβομαι απολύτως το δικαίωμα των ατόμων να λένε ότι ανήκουν σε έθνη, μειονότητες κλπ. και να «κατασκευάζουν», (επινοούν) αυτοί συλλογικές οντότητες καθώς και το δικαίωμά τους να προσδιορίζονται και να αναγνωρίζονται συλλογικά, δηλαδή ρατσιστικά.
Μετά ταύτα χαίρομαι, που ευθαρσώς δέχεστε, ότι υφίσταται τουρκική και μακεδονική μειονότητα στην ελληνική επικράτεια. Τουλάχιστον ο πληγωμένος εθνορατσισμός σας ως Έλληνος δεν σας εμποδίζει να αναγνωρίζετε και το δικαίωμα εθνορατσισμού άλλων ατόμων!! 11:00 μμ

Comments

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

Ο Ερντογάν θέλει, ο Καραμανλής μπορεί;

«Απαιτείται επειγόντως δόγμα» είναι ο τίτλος ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Γράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς: {Εχει η Αθήνα δόγμα; Ο Τάσσος έχει, το ακολουθεί πιστά και μπορεί - από τη δική του σκοπιά - να του βγει. Ο Σημίτης είχε το δικό του δόγμα, που έλεγε «αποφεύγω την κρίση, αλλά προσπαθώ να τα βρω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο». Ο Καραμανλής; H λογική προστατεύω το στάτους κβο, αποφεύγω την οξύτητα και προσεύχομαι για το καλύτερο δεν «παίζει» σε ένα Αιγαίο όπου μια κρίση μπορεί να κλιμακωθεί μέσα σε λίγα λεπτά, με τα κανάλια να βάζουν απεριόριστο λάδι στη φωτιά για να «πουλήσουν». Απαιτείται επειγόντως δόγμα και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν leadership, γιατί ειδάλλως θα βρεθούμε απροετοίμαστοι ενώπιον μιας σύγκρουσης, την οποία όλοι θα έπρεπε να αναμένουν, όπως η προχθεσινή!}. Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το δόγμα; Ο κ. Παπαχελάς δεν προτείνει τίποτε σχετικό. Το «δόγμα Σημίτη», που αναφέρει και που ακολουθεί και η κυβέρνη