Skip to main content

"Ανθέλληνες" και "Αντισημίτες"

Στο βαθμό που αποδέχεται κανείς, ότι τα στοιχεία που συγκροτούν και προσδιορίζουν την ελληνική και την ισραηλινή πολιτική ταυτότητα (τη λεγόμενη «φαντασιακή κοινότητα» κατά τον ορισμό του Aderson) είναι ως επί το πλείστον εθνοτικά ή πολιτισμικά (θρησκεία, γλώσσα, κοινή γενεαλογία) και όχι πολιτικά (συνταγματικά δικαιώματα, κράτος δικαίου), δεν είναι απολύτως λογικό και εύλογο όσοι ισραηλινοί ή έλληνες δεν έχουν ή δεν αποδέχονται τα παραπάνω εθνοτικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά να χαρακτηρίζονται από τους υπόλοιπους ως «ξένο σώμα»;
Κατ’ ακολουθίαν δεν παρίσταται επίσης ως απολύτως λογικό και εύλογο, όσοι στρέφονται ή μάχονται εναντίον του παραπάνω ελληνικού και ισραηλινού εθνοτικοπολιτισμικού εθνικισμού να χαρακτηρίζονται ως «αντισημίτες» ή ως «ανθέλληνες»;
Βέβαια το να χαρακτηρίζεται κάποιος ως «ανθέλληνας» αποτελεί τίτλο τιμής γι’ αυτόν, στο βαθμό που αποκαλύπτει τα πλείστα όσα ιστορικά ψεύδη συγκρότησης του ελληνικού εθνοτικοπολιτισμικού εθνικισμού.
Τουναντίον το να χαρακτηρίζεται κάποιος ως «αντισημίτης», αποτελεί δίκαιη μομφή γι’ αυτόν στο βαθμό που το μόνο που ουσιαστικά πράττει είναι η απόδοση και η χρέωση στον ισραηλινό εθνοτικοπολιτισμικό εθνικισμό ιστορικών ψευδών περί ελέγχου της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος κλπ
Σίγουρα η έλευση του «ανώτατου σταδίου» του λιμπεραλισμού σημαίνει την κατάργηση της επιστήμης της εθνολογίας, όμως μέχρι τότε υπάρχει πολύς δρόμος.
Υ.Γ. Έχει απόλυτο δίκιο ο Τάκης Μίχας στη διένεξή του με το ΕΠΣΕ στο θέμα της ελευθερίας του λόγου και πολύ καλά κάνει αναδεικνύοντάς το. Νομικά, βέβαια, είναι απολύτως βάσιμες οι σχετικές απόψεις του ΕΠΣΕ.

Comments

Anonymous said…
ΜΠΟΥΡΧΑ ΖΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ, ΘΑ ΓΡΑΦΤΕΙΣ ΜΗΟΩΣ ΣΤΗΝ ΟΑΚΚΕ ΤΩΡΑ?
Anonymous said…
Συνονοματε ανωνυμε πηηγαινε εδω να δεις τι παει να πει σχιζοφρενεια

http://anarchocapitalism.blogspot.com/
Anonymous said…
O ellhnikos liberalismos einai mia xamenh upo8esh an exei ekproswpous fanatikous
Anonymous said…
Λέτε για ιστορικά ψεύδη "περί ελέγχου της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής". Έχετε διαβάσει το άρθρο "The Israel Lobby", στο London Review of books;
http://www.lrb.co.uk/v28/n06/mear01_.html
George Bourchas said…
Προς νικος
Δεν θυμάμαι!
Έχω γράψει όμως ένα σχετικό ποστ με τον τίτλο: "Συνομωσιολογίας το ανάγνωσμα" http://bourchas.blogspot.com/2006/07/blog-post_25.html
Περιέχει μάλιστα κι έναν ενδιαφέροντα, πιστεύω, διάλογο.
George Bourchas said…
Προς νίκος
Μετά από μένα, όπως θα διαπιστώσετε και ο ίδιος από την αμέσως πιο πάνω παραπομπή μου στο "Συνομωσιολογίας το ανάγνωσμα", τελικά το είχα υπόψη μου το άρθρο που αναφέρετε!!

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

Ο Ερντογάν θέλει, ο Καραμανλής μπορεί;

«Απαιτείται επειγόντως δόγμα» είναι ο τίτλος ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Γράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς: {Εχει η Αθήνα δόγμα; Ο Τάσσος έχει, το ακολουθεί πιστά και μπορεί - από τη δική του σκοπιά - να του βγει. Ο Σημίτης είχε το δικό του δόγμα, που έλεγε «αποφεύγω την κρίση, αλλά προσπαθώ να τα βρω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο». Ο Καραμανλής; H λογική προστατεύω το στάτους κβο, αποφεύγω την οξύτητα και προσεύχομαι για το καλύτερο δεν «παίζει» σε ένα Αιγαίο όπου μια κρίση μπορεί να κλιμακωθεί μέσα σε λίγα λεπτά, με τα κανάλια να βάζουν απεριόριστο λάδι στη φωτιά για να «πουλήσουν». Απαιτείται επειγόντως δόγμα και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν leadership, γιατί ειδάλλως θα βρεθούμε απροετοίμαστοι ενώπιον μιας σύγκρουσης, την οποία όλοι θα έπρεπε να αναμένουν, όπως η προχθεσινή!}. Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το δόγμα; Ο κ. Παπαχελάς δεν προτείνει τίποτε σχετικό. Το «δόγμα Σημίτη», που αναφέρει και που ακολουθεί και η κυβέρνη