Skip to main content

Μετρητής της αξίας των Πανεπιστημίων είναι μόνο ο βαθμός ελευθερίας που επικρατεί σ' αυτά

Θα μπορούσε να είναι να είναι κάποιος που στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών κρατούσε ένα μεγάλο πλακάτ με τον πίνακα του Βέλγου ζωγράφου Τιερί ντε Κορντιέ, δίπλα του είχε εναποθέσει άλλα πλακάτ με τα σκίτσα του Μωάμεθ, κάπνιζε χασίσι, αγόραζε αφορολόγητα τσιγάρα από πλανόδιους εμπόρους, είχε αναρτήσει επιπλέον και υβριστικά πανό για τους μεγαλόσχημους έλληνες ντεβεντζήδες και τα δημοσιογραφικά και άλλα κουταβάκια τους και έκαιγε και καμιά ελληνική σημαία.

Αυτός άραγε ανήκει στις «δυνάμεις της συντήρησης και της αντίδρασης» που «πολεμάνε ακάθεκτες για να μην αλλάξει τίποτα»;

Και θα πρέπει έτσι να καταργήσουμε το Πανεπιστημιακό Άσυλο (νησίδα ελευθερίας στη χώρα του νεοφασιστικού παρεοκρατικού καπιταλισμού), ώστε να μην προστατεύεται πλέον αυτός ο «αντιδραστικός» των Προπυλαίων;


Μετρητής της αξίας των Πανεπιστημίων είναι μόνο ο βαθμός ελευθερίας που επικρατεί σ' αυτά και κανένα άλλο πανεπιστήμιο στον κόσμο δεν είναι τόσο ελεύθερο όσο το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.

Comments

Anarchist said…
Ξέρεις τί φώναξε ο μπάτσος όταν έριξε την τελευταία κλοτσιά στο κεφάλι του διαδηλωτή;

ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛ

έτσι για την ιστορία
Anonymous said…
Αντε παρεα με την Αλεκα, και την ΚΝΕ
Anonymous said…
De nomizw h Aleka na einai ypermaxos ths elev8erias ths skepshs kai drash PANTOU KAI PANTA opws o kos Bourchas
Anonymous said…
Ο κυριος Μπουρχας στον ρολο Νετσαγεφ και εις ανωτερα
αυτους του μπατσους δεν τους παω με τιποτα..ποτε θα βαλουν μυαλο;

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

Ο Ερντογάν θέλει, ο Καραμανλής μπορεί;

«Απαιτείται επειγόντως δόγμα» είναι ο τίτλος ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Γράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς: {Εχει η Αθήνα δόγμα; Ο Τάσσος έχει, το ακολουθεί πιστά και μπορεί - από τη δική του σκοπιά - να του βγει. Ο Σημίτης είχε το δικό του δόγμα, που έλεγε «αποφεύγω την κρίση, αλλά προσπαθώ να τα βρω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο». Ο Καραμανλής; H λογική προστατεύω το στάτους κβο, αποφεύγω την οξύτητα και προσεύχομαι για το καλύτερο δεν «παίζει» σε ένα Αιγαίο όπου μια κρίση μπορεί να κλιμακωθεί μέσα σε λίγα λεπτά, με τα κανάλια να βάζουν απεριόριστο λάδι στη φωτιά για να «πουλήσουν». Απαιτείται επειγόντως δόγμα και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν leadership, γιατί ειδάλλως θα βρεθούμε απροετοίμαστοι ενώπιον μιας σύγκρουσης, την οποία όλοι θα έπρεπε να αναμένουν, όπως η προχθεσινή!}. Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το δόγμα; Ο κ. Παπαχελάς δεν προτείνει τίποτε σχετικό. Το «δόγμα Σημίτη», που αναφέρει και που ακολουθεί και η κυβέρνη