Skip to main content

Το πανεπιστημιακό άσυλο και τα κουταβάκια των νταβαντζήδων

Κύριε Πρωθυπουργέ

Καθώς φαίνεται το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι πέντε – έξι νταβατζήδες του ελληνικού σοσιαλφιλελεύθερου παρεοκρατικού καπιταλισμού. Από ότι προκύπτει από σημερινά τηλεοπτικά δελτία των οκτώ των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών τα εξωνημένα δημοσιογραφικά κουταβάκια των εν λόγω νταβατζήδων έχουν αυτονομηθεί πλήρως και οργιάζουν κατά του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου, με τους μπάτσους έξω από το Μετσόβιο να το «βομβαμβαρδίζουν» με χημικά.

Κύριε Πρωθυπουργέ

Αρκεστείτε στην σοσιαλφιλεύθερη μάσα του κομματικού μηχανισμού σας και μην παίζετε με καταξιωμένους φιλελεύθερους θεσμούς, όπως το πανεπιστημιακό άσυλο.

Comments

Anonymous said…
Μετά από συνεχή μελέτη των άρθρων σε αυτό το blog, αλλά και στα χιλιάδες άλλα blog ποι αρθρογραφεί ο κ. Μπούρχας, αποφασίζω να δημιούργήσω επίσημο fun club προς τιμή του κ. Μπούρχα, με την ονομασία "Μπούρχας fan".
Οι ιδρυτικές αρχές αυτού του club είναι οι εξής:
1. Φανατικά υπέρ κάθε είδους κατάληψης δημόσιου αλλά και ιδιωτιού κτιρίου.
2. Φανατικοί υποστηρικτές της κ.Θάτσερ, παρόλο που ήταν υπέρ της ιδιωτικής παιδείας, την οποία οι καταληψίες θεωρούν καταστροφή.
3. Ορκισμένοι αντίπαλοι του "σοσιαλιστή" Μπλερ παρόλο που ακολουθεί την ίδια ακριβώς πολιτική με κ. Θάτσερ.
4. Υπέρ του πολέμου στο Ιράκ, παρόλο που βασικός πρωτεργάτης του πολέμου ήταν ο κ. Μπλερ.
Όποια άτομα θελήσουν να συμμετέχουν μπορούν να επικοιμωνήσουν.
George Bourchas said…
Άνθρωπέ μου
Όπως λέει και η Ayn Rand, «δεν πιστεύω ότι ένας άνθρωπος μπορεί να πληγώσει έναν άλλο – με οποιονδήποτε σημαντικό τρόπο. Ούτε να τον πληγώσει ούτε να τον βοηθήσει».
Μολονότι παρερμηνεύεις κατάφωρα τις θέσεις μου, αναγνωρίζω σε σένα και σε οποιονδήποτε άλλον το δικαίωμα σε ότι αφορά το πρόσωπό μου, να εκφράζεται όπως θέλει χωρίς κανένα φόβο σε σχέση με την δημόσια εκφορά του λόγου μου.
Πιστεύω στην απόλυτη ελευθερία του λόγου.
Πάντως, χαρά στο κουράγιο σου!!

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

«Πώς θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά»;

Αναρωτήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου σ’ ένα σχόλιο του στο προσωπικό του ημερολόγιο στο διαδίκτυο: [Nikos Dimou said... «Πανάσχημη πως θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά;»] Του απέστειλα το παρακάτω σχόλιο: [Ο πιο μαχητικός εκφραστής της θεωρίας του Αντιδιαφωτισμού ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος Πάριος. Μιλούσε στα έργα του για «λιμπερτίνους», «αθεωτάτους κριτικούς» και «ιλλουμινάτα». Εξέφραζε την λύπη του επειδή ο «νόμος της χάριτος δεν συγχωρεί θάνατον την σήμερον» σε όσους κήρυτταν την «πολυθρύλητον και πολυτάραχον ελευθερίαν των δημοκρατικών».΄ Νομίζω ότι, αν ζούσε σήμερα αυτός ο ιδεολογικός πρόγονος του σημερινού αρχιεπισκόπου της ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας θα απέδιδε κατ’ αναλογία και πολύ εύστοχα τη λέξη libertarian ως «Λιμπερταριανός». Πάντως ο τίτλος «Libertinos» του προσωπικού μου blog οφείλεται σ’ αυτόν. Ελπίζω να με συγχωρέσει!!]