Skip to main content

Οι φιλελεύθεροι και το "Μαριεττάκι"

Γράφει ο καθηγητής Χαρίδημος Κ. Τσούκας: «Αν κάτι μπορεί να προσάψει κανείς στο ΕΣΥΠ είναι ότι οι προτάσεις του θα 'πρεπε να είναι περισσότερο ρηξικέλευθες. Τα προβλήματα της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα είναι τεράστια και απαιτούνται ριζικές τομές. Ακόμη και τις μικρές αλλαγές, όμως, τις απορρίπτει η ακαδημαϊκή κοινότητα στην Ελλάδα». Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος: «Διότι όπως τα κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς είναι εγκλωβισμένα σε ένα σύστημα αξιών που αγωνίζεται να συντηρήσει το παρελθόν έτσι και οι ηγέτες των διαμαρτυρόμενων φοιτητών πασχίζουν να μην αλλάξει τίποτα. Και να παραμείνουν τα Πανεπιστήμια τελματωμένα στην ανυποληψία, την απαξίωση και τα αδιέξοδα». Κι εγώ εξακολουθώ να αναρωτιέμαι: Αφού όλες οι εξαγγελθείσες αλλαγές είναι μπαλώματα στην παράγκα του καραγκιόζη. Αφού όλες οι εξαγγελθείσες αλλαγές αποπνέουν την φιλοσοφία της σοσιαλφιλεύθερης συναίνεσης της ακινησίας και του τέλματος. Τότε γιατί οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για τις καλοπληρωμένες – υποθέτω – προτάσεις των σοσιαλφιλελεύθερων ειδημόνων Μουζέλη και Βερέμη; Υ.Γ. 1 Πάντως, χαλάλι, τα λεφτά που παίρνει ο κ. Βερέμης από τον κρατικό κορβανά, προκειμένου να αναφέρεται σε «μακρόχρονη συγκομιδή ξένων βιβλίων με αρνητικό για την Ελλάδα περιεχόμενο» και σε «ανιστόρητους ανθρωπολόγους που αναζητούν μετά πάθους τις καταφρονεμένες μειονότητες στα Βαλκάνια»!! Αφήστε δε το μένος των δύο κατά του Μπούς και της Αμερικής. Υ.Γ. 2 Οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα πορεύονται σαν τη σοσιαλφιλελεύθερη γαλλική ελίτ, που δεν διδάχθηκε τίποτε ούτε από το αποτέλεσμα του γαλλικού δημοψηφίσματος για το ευρωπαϊκό συνταγματικό τερατούργημα ούτε από τις τελευταίες κινητοποιήσεις της γαλλικής νεολαίας. Υ.Γ. 3 Το πανεπιστημιακό άσυλο θα πρέπει να παραμείνει ως έχει στον αιώνα τον άπαντα. Αποτελεί μέγιστη φιλελεύθερη ακαδημαϊκή κατάκτηση και πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού.

Comments

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

«Πώς θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά»;

Αναρωτήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου σ’ ένα σχόλιο του στο προσωπικό του ημερολόγιο στο διαδίκτυο: [Nikos Dimou said... «Πανάσχημη πως θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά;»] Του απέστειλα το παρακάτω σχόλιο: [Ο πιο μαχητικός εκφραστής της θεωρίας του Αντιδιαφωτισμού ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος Πάριος. Μιλούσε στα έργα του για «λιμπερτίνους», «αθεωτάτους κριτικούς» και «ιλλουμινάτα». Εξέφραζε την λύπη του επειδή ο «νόμος της χάριτος δεν συγχωρεί θάνατον την σήμερον» σε όσους κήρυτταν την «πολυθρύλητον και πολυτάραχον ελευθερίαν των δημοκρατικών».΄ Νομίζω ότι, αν ζούσε σήμερα αυτός ο ιδεολογικός πρόγονος του σημερινού αρχιεπισκόπου της ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας θα απέδιδε κατ’ αναλογία και πολύ εύστοχα τη λέξη libertarian ως «Λιμπερταριανός». Πάντως ο τίτλος «Libertinos» του προσωπικού μου blog οφείλεται σ’ αυτόν. Ελπίζω να με συγχωρέσει!!]