«Άνευ μεν γαρ του καθόλου ουκ εστίν επιστήμην λαβείν» (Αριστοτέλης, Μεταφ. 1086 b 5)
1. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Αριστοτέλης, ένας ηθικολόγος, ένας ηθικός αναμορφωτής, ο Σωκράτης, ήταν εκείνος, που ενοχλούσε τους ανθρώπους εξαναγκάζοντάς τους, να σκεφτούν, να εξηγήσουν και να δώσουν λόγο για τις αρχές των πράξεών τους˙ συνήθιζε να τους υποβάλει ερωτήματα και οι απαντήσεις τους δεν τον ικανοποιούσαν εύκολα˙ ξεκινούσε κι ο Σωκράτης, όπως οι σοφιστές, από το υποκείμενο της γνώσης και έπειτα μόνο προχωρούσε προς το αντικείμενό της˙ το υποκείμενο ωστόσο της γνώσης συγκροτείται απ’ αυτόν και ως νους, δηλαδή όχι ως κάτι σχετικό, όχι ατομικά περιορισμένο, αλλά ως υποκείμενο που νοεί, ως λογικό υποκείμενο˙ «η γνώση προς την οποία κατευθύνεται το λογικό υποκείμενο δεν έγκειται στην αντίληψη που γεννούν οι αισθήσεις, αλλά στην έννοια, που τη γεννάει η λογική λειτουργία της συνείδησης» [1]. Ενώ, όμως, έτσι πραγματοποιήθηκε η διάκριση αισθητού και λογικού υποκειμένου, δεν πραγματοποιήθηκε και η δι…
Comments