ΛΙΜΠΕΡΑΛΙΣΤΗΣ

Czech President Vaclav Klaus challenged the US stance on the EU supporting closer European integration in his lecture at the University of Chicago on Wednesday. Klaus said that "the prevailing American way of looking at the EU is based on a misunderstanding of the true substance of the European integration," and that the US stance does not take the radical changes in Europe in recent years into consideration. "I am afraid that the Americans do not see the EU's accelerating drive towards a social-democratic, more social than democratic, European superstate. That they do not see the EU's protectionism, the EU's legal and regulatory burdens on business, the EU's irrational 'competition policy', the EU's pensions and health care crisis, and the costs of the European single currency," Klaus said in his lecture for students and teachers of the Faculty of Post-Graduate Studies in Economics at the University of Chicago. Klaus said that th...

Γράφει ο Τάκης Μίχας στην χθεσινή "Ελευθεροτυπία" , επικαλούμενος άρθρο στο «Foreign Affairs» (March/April 2006) του επικεφαλής της CIA για τη Μέση Ανατολή την περίοδο 2000-2005 Paul Pillar: «Ένα από τα ελάχιστα επιχειρήματα δικαιολόγησης της εισβολής στο Ιράκ τα οποία είχαν κάποιο στοιχείο αληθοφάνειας ήταν το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο η πληροφόρηση σχετικά με την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής και τη σχέση του Σαντάμ Χουσεΐν με την Αλ Κάιντα αποδείχθηκε μεν λανθασμένη αλλά ήταν η ίδια πληροφόρηση που είχαν κι άλλες δυτικές χώρες. Με άλλα λόγια η επέμβαση στο Ιράκ δεν ήταν μια προμελετημένη ενέργεια εκ μέρους της κυβέρνησης Μπους, προκειμένου να μεγιστοποιήσει πολιτικά και πιθανώς οικονομικά οφέλη, αλλά μια ενέργεια που βασίστηκε σε δικαιολογημένες ανησυχίες δυστυχώς όμως σε λάθος πληροφόρηση. Ομως ακόμα κι αυτό το επιχείρημα νομιμοποίησης της εισβολής, το οποίο δεν κουράζονται να επαναλαμβάνουν οι Αμερικανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, αποδεικνύεται ότι είναι ψευδ...

Καβάλησα σήμερα τη «χαδιάρα» για μια ανοιξιάτικη βόλτα. Παντού στο δρόμο η ίδια αντίθεση: Από τη μια μεριά η ανοιξιάτικη αναγέννηση της ελληνικής φύσης και από την άλλη παντού στο δρόμο τα γκρίζα δημιουργικά αποτυπώματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, (οι δρόμοι, τα οικοδομήματα, οι νοοτροπίες, οι συμπεριφορές). Μόνο στην Ελλάδα ο ερχομός της άνοιξης μπορεί τόσο να σε μελαγχολήσει!! Βρήκα ένα μέρος όπου η «χαδιάρα», έδενε στα αλήθεια με την άνοιξη και, στρίβοντας ένα ντρουμάκι, σκεφτόμουν ότι, επιτέλους, ξέφυγα από την γκρίζα ελληνική πραγματικότητα. Αργότερα το κατά το βραδάκι, όταν η βόλτα είχε, πλέον, τελειώσει, επέστρεψα όχι μόνο στο γκρίζο της ελληνικής πραγματικότητας, αλλά και στο γκρίζο του ελληνικού φιλελευθερισμού. Ήταν αδύνατο τελικά σε φιλελεύθερη ελληνική ιστοσελίδα μαζί με τα εγκώμια της Θάτσερ να μην υπάρχουν και εγκώμια στον Μπλερίσκο!! Αυτός ο ιδεατός πολιτικός τύπος της υπερδεκαετούς «σοσιαλφιλελεύθερης συναίνεσης», το γκρίζο του φιλελευθερισμού, που τον πληγ...

Μεστό και λιτό το άρθρο του καθηγητή Κωνσταντίνου Τσουκαλά στην "Ελευθεροτυπία" , σχετικά με το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών. Αδυνατεί, ωστόσο, κατά τη γνώμη μου να εξηγήσει το απρόσμενο σχεδόν για τους πάντες – εκτός της αφεντιάς μου – αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών. Θα επιχειρήσω αμέσως πιο κάτω μια αναλυτική αντίκρουση της επιχειρηματολογίας του Κ. Τσουκαλά, αφού πρώτα εκφράσω την ακόλουθη γενική παρατήρηση: Ο κ. Τσουκαλάς με την ανάλυση του εμφανίζεται τρόπον τινά ως μετά Χριστόν προφήτης. Γιατί άραγε δεν εξέφρασε ούτε ο ίδιος ούτε και κανείς άλλος προεκλογικά τους ενδοιασμούς του για τα αποτελέσματα των προεκλογικών σφυγμομετρήσεων στην Ιταλία; Γράφει ο Τσουκαλάς: «Η δραματικότητα της διαφαινόμενης εκλογικής ισοπαλίας και το ενδεχόμενο κυβερνητικό αδιέξοδο δεν θα πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε ότι εις πείσμα της τρέχουσας ρητορείας οι ουσιαστικές πολιτικές διαφορές ανάμεσα στους δύο συνασπισμούς αναφερόνταν σε αποχρώσεις και σε λεπτομέρειες». Αυτό, όμως, είναι ...

Τα «coglioni» της ευρωπαϊκής σοσιαλφιλελεύθερης συναίνεσης πήραν άλλο ένα καλό μάθημα! Οι λαοί της Ευρώπης με κάθε ευκαιρία που τους δίδεται, προκρίνουν την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, απορρίπτουν την «τριγωνοποίηση» του Morris και του Λούλη, τον στρογγυλό και μεσοβέζικο πολιτικό λόγο της πολιτικής ακινησίας και του τέλματος, επιζητούν την πολιτική ευθύτητα και το συγκεκριμένο πολιτικό λόγο. Η ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση επανέρχεται στην Ευρώπη και απ’ αυτήν θα προκύψει και η φιλελεύθερη ευρωπαϊκή μεταρρύθμιση.

Ο σημερινός «Economist» προτρέπει τους Ιταλούς να καταψηφίσουν τον Silvio Berlusconi στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής, θεωρώντας ότι αυτός απέτυχε να απελευθερώσει την ιταλική οικονομία από τα δεσμά της κρατικής παρέμβασης. Τούτο δε παρότι το περιοδικό αναγνωρίζει ότι ο Romano Prodi δεν αποτελεί εγγύηση για την παραπάνω οικονομική μεταρρύθμιση της Ιταλίας, όταν μάλιστα η κυβέρνησή του θα στηρίζεται στην ψήφο των κομμουνιστών. Με δεδομένο ότι ο Silvio Berlusconi παρουσιάζεται αρκετά «ευρωσκεπτικιστής» και πραγματικός φίλος των ΗΠΑ, σε αντίθεση με τον αντίπαλό του, νομίζω ότι του αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία. Ο «Economist», άλλωστε, και στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές προέτρεπε τους αμερικανούς να καταψηφίσουν τον Bush. Καιρός είναι το «καλό περιοδικό», να εκτεθεί και από τον Cavaliere, για την ατεκμηρίωτη προτροπή του. Και ναι, προβλέπω ότι, ο Cavaliere, όχι απλά θα νικήσει, αλλά θα θριαμβεύσει!! Εξάλλου, έχει πει για τον εαυτό του – και είναι αλήθεια – ότι είναι «the best...