Εύλογες οι οργισμένες αντιδράσεις μουσουλμάνων ανά τον κόσμο, που παρουσιάζουν ενδείξεις μετατροπής τους σε χιονοστιβάδα, καθώς κατά την επίσκεψή του στη Γερμανία, ο Πάπας κατήγγειλε εμμέσως, χρησιμοποιώντας τα λόγια του βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγου, τη σχέση του Ισλάμ με τη βία, ιδίως σε σχέση με τη τζιχάντ.
Μετά ταύτα, χρήσιμο είναι ορισμένοι στη Δύση να θυμηθούν την εχθρότητα του John Locke (θεμελιωτή του Διαφωτισμού, του πολιτικού φιλελευθερισμού και του δικαιώματος της ανεξιθρησκείας) προς τον Καθολικισμό.
Ο Locke στη «Δεύτερη Πραγματεία Περί Κυβερνήσεως» θεωρούσε τον Καθολικισμό ως «θρησκεία που είναι η προθυμότερη να εισαγάγει την απολυταρχία», ενώ στην «Epistola de Tolerantia», με την οποία θεμελιώνει την αρχή της θρησκευτικής ανοχής, εξαιρεί του δικαιώματος ανοχής όχι τους Εβραίους ή τους Μωαμεθανούς ή τους ειδωλολάτρες ιθαγενείς της Αμερικής, αλλά μόνο τους Καθολικούς, επειδή τους θεωρεί πολιτική ομάδα, της οποίας η νομιμοφροσύνη δεν ανήκει στην εθνική κοινότητα της χώρας τους, αλλά σε ένα ξένο ηγεμόνα, τον Πάπα της Ρώμης και επιπλέον, επειδή αρνούνται οι ίδιοι, όπου κυριαρχούν, το δικαίωμα της ανεξιθρησκείας στους άλλους. Σ’ ένα γράμμα του στον φίλο του Henry Stubbe, ο οποίος στην πρότασή του για την ανεξιθρησκεία περιελάμβανε και τους Καθολικούς, ο Locke έγραφε: «Ο μόνος ενδοιασμός που έχω είναι πώς η ελευθερία που παραχωρείς στους Ρωμαιοκαθολικούς μπορεί να συμβιβαστεί με την ασφάλεια του κράτους (που είναι ο σκοπός της κυβέρνησης), αφού δεν μπορώ να δω πώς αυτοί μπορούν ταυτόχρονα να υπακούουν σε δύο διαφορετικές εξουσίες που επιδιώκουν διαφορετικά συμφέροντα, ειδικότερα όταν αυτό που είναι καταστροφικό για τη δική μας περιβάλλεται με μια γνώμη περί αλάθητου και ιερότητας».
Δεδομένου ότι οι πιο πάνω, περιβεβλημένες με το αλάθητο και την ιερότητα, απόψεις του Βενέδικτου, μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές για τις σχέσεις της Δύσης με το Ισλάμ, καλό θα ήταν οι σημερινοί ηγέτες της Δύσης, να τραβήξουν το αυτί του Ποντίφικα. Θα ήταν τούτο μια καλή ευκαιρία για την αποκατάσταση των διαταραγμένων σχέσεων της Δύσης με το Ισλάμ.
Comments
weird :)
Η Καθολική Εκκλησία έχει κάνει τεράστια βήματα από τον 17ο αιώνα προς τα μπρος. Αντίθετα το Ισλάμ φαίενται να ακολουθεί την ακριβώς αντίστροφη πορεία. Είμαι σίγουρος ότι αν σήμερα ζούσε ο Locke, θα αναγνώριζε ίσως ακόμα πιο δεικτικά τα προβλήματα του Ισλάμ.
δεν γνωρίζω εάν διάβασες ολόκληρο το λόγο του πάπα, αλλά εάν έκανες το κόπο θα έβλεπες ότι το κομβικό σημείο της επίμαχης ομιλίας ήταν:
"..Whoever would lead someone to faith needs the ability to speak well and to reason properly, without violence and threats... To convince a reasonable soul, one does not need a strong arm, or weapons of any kind, or any other means of threatening a person with death..."
και βασίζεται στο φιλοσοφικό αίτημα ότι:
"..The decisive statement in this argument against violent conversion is this: not to act in accordance with reason is contrary to God's nature."
όπου λογική (reason) είναι η ανθρώπινη έκφραση (εκπόρευση) του Θείου Λόγου ("εν αρχή ήν ο Λόγος...")
Συνεπώς η χρήση βίας για την διδασκαλία/διάδοση του Θείου Λόγου είναι ένα αυτοαναιρούμενο οξύμωρον! (contradiction of terms)
Εδώ θα έλεγα ότι το αίτημα αυτό συνάδει με την φιλελεύθερη λογική.
Επί πλέον δε τονίζει το σημείο συνάντησης της ελληνικής φιλοσοφίας με τη χριστιανική. Ενώ το Ισλάμ ουσιαστικά δέχεται ένα Θεό "παλαιού τύπου" (της Παλαιάς Εβραϊκής Διαθήκης) αιμοχαρή και με ανθρώπινα ελαττώματα.
Τα επακολουθήσαντα γεγονότα επαληθεύουν (ad contrario) του Λόγου το Αληθές.
Παραβλέποντας λοιπόν τυχόν πολιτικο-θρησκευτικές σκοπιμότητες, θα έλεγα ότι στην ομιλία του ο Pontifex όντως ..ΕΔΙΔΑΞΕ!
(Γεράσιμος Κακλαμάνης, «Το Ανατολικόν Ζήτημα Σήμερα», σελ 334).
Κατόπιν τούτου, αναλογιστείτε και πάλι, πού μπορούν να μας οδηγήσουν οι δηλώσεις του Ποντίφικα, ενός σφοδρού πολέμιου μεταξύ άλλων της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρώπη με την επίκληση καθαρά εθνορατσιστικών λόγων. Δηλούν αυτά άραγε ότι, η «Καθολική Εκκλησία έχει κάνει τεράστια βήματα από τον 17ο αιώνα προς τα μπρος»;
Οι έννοιες είναι ενάντιες. Μπορεί να τους πήρε 800 χρόνια να το εννοήσουν αλλά τουλάχιστον φαίνεται ότι οι καθολικοί το κατάλαβαν. Το ισλάμ όμως μάλλον όχι...
Επίσης φαίνεται πως δεν εννοήσατε ότι το προηγούμενο σκεπτικό μου δεν αφορά το πολιτικο-θρησκευτικό επίπεδο της όποιας σκοπιμότητας της διάλεξης, αλλά το καθαρά εσωτερικό-φιλοσοφικό υπόβαθρό της.
Το επίπεδο της Αλήθειας.