Ο πρόεδρος του ΔΣΑ κ. Δημ. Παξινός σε χθεσινή συνέντευξή του στην «Ελεθεροτυπία» υποστηρίζει, ότι οι απαράδεκτες συνθήκες επικοινωνίας μεταξύ των κρατουμένων και των δικηγόρων τους στις ελληνικές φυλακές προδικάζουν καταδίκη της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αφού η επικοινωνία «δια τηλεφώνου και τζαμιού» δυσχεραίνει το υπερασπιστικό έργο, καταστρατηγεί βασικά δικαιώματα του κατηγορουμένου και δεν διασφαλίζει ούτε καν το απόρρητο των συνομιλιών.
Ας σημειωθεί ότι το καθεστώς των συνθηκών επικοινωνίας μεταξύ των κρατουμένων και των δικηγόρων τους στις ελληνικές φυλακές καταγγέλθηκε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια από τους συνηγόρους των κατηγορουμένων για συμμετοχή στην «Ε.Ο. 17Ν». Τότε συστάθηκε μια επιστημονική επιτροπής του ΔΣΑ (που αποτελείτο από τον πρόεδρο του ΔΣΑ Δ. Παξινό, τον συνταγματολόγο Ν. Αλιβιζάτο, τον πρόεδρο της Ενωσης Ποινικολόγων Χρ. Αργυρόπουλο, τον συνταγματολόγο Γ. Καμίνη και τους δικηγόρους Γ. Κων. Στεφανάκη και Γ. Εμ. Στεφανάκη) και η οποία σε σχετική γνωμοδότησή της τόνιζε, ότι η επιβολή ελέγχων κατά την ανταλλαγή εγγράφων μεταξύ των κατηγορουμένων για συμμετοχή στη 17Ν και των συνηγόρων τους είναι, δήθεν, «θεμιτή υπό όρους» και υιοθετούσε διαβεβαιώσεις των αρμοδίων αρχών, ότι δεν παρακολουθείται, δήθεν, η επικοινωνία των παραπάνω κατηγορουμένων με τους συνηγόρους τους μέσω της εσωτερικής τηλεφωνικής συσκευής, που χρησιμοποιείται αναγκαστικά, λόγω του παρεμβαλλόμενου ανάμεσά τους διαχωριστικού τζαμιού».
Κατόπιν τούτων, προβάλλει αμείλικτο το εξής ερώτημα: Γιατί εκείνο τον καιρό ο πρόεδρος του ΔΣΑ κ. Δημ. Παξινός δεν επεσήμαινε και τότε αυτά που μόλις σήμερα επισημαίνει; Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα προκύπτει, νομίζω, αδιαμφισβήτητα από τον ίδιο τον κ. Παξινό, που έγραφε σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»: «Η υπόθεση της τρομοκρατίας έχει λάβει πραγματικά διαστάσεις εθνικού θέματος. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε υπερβολή. Είναι αδιαμφισβήτητη και πανθομολογούμενη πραγματικότητα. Το δεδομένο αυτό καθορίζει και το μέτρο ευθύνης όσων σχετίζονται με το θέμα υπό οποιαδήποτε ιδιότητα και ρόλο».
Τουτέστιν, στο βωμό των ολυμπιακών αγώνων (αυτό ήταν το «εθνικό θέμα»!!) δεν αντιδρούμε στην βάναυση καταπάτηση θεμελιωδών ποινικοδικονομικών αρχών και κανόνων. Άλλωστε ολυμπιακούς αγώνες διεξάγουν και χώρες που καμία σχέση δεν έχουν με το σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και το «κράτος δικαίου».
Για μια δική μου μικρή αντίδραση τότε δείτε εδώ και εδώ.
Comments