Skip to main content

Υπάρχουν δωρεάν γεύματα στον καπιταλισμό

Διάβασα στο e-rooster άρθρο με τον τίτλο «Κρίση της πολιτικής, όχι της αγοράς!». Απέστειλα το ακόλουθο σχόλιο:
«…κάθε αξιοπρεπής οικονομολόγος θα συνιστούσε η μεν κεντρική τράπεζα να αυξήσει τα επιτόκια, η δε κυβέρνηση είτε να περικόψει τις δαπάνες είτε να αυξήσει τους φόρους. Στις ΗΠΑ οι αρχές έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Η κυβέρνηση αύξησε τις δημόσιες δαπάνες με παράλληλη μείωση των φόρων, ενώ η Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα κράτησε τα επιτόκια σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα για να μην επιβραδυνθεί η οικονομική δραστηριότητα. Επρόκειτο δηλαδή για μια εξόφθαλμα προκλητική οικονομική πολιτική,…»
Πρόκειται για μια εξόφθαλμα λιμπεραλιστική οικονομική πολιτική, που δεν υπάρχει κανείς λόγος να εγκαταλειφθεί. Δεν υπάρχει ούτε κρίση της πολιτικής, ούτε κρίση της αγοράς.
Υπάρχουν δωρεάν γεύματα στον καπιταλισμό. Μόνο οι λιμπερταριανοί και οι σοσιαλδημοκράτες δεν μπορούν να το αντιληφθούν αυτό. Δεν πρόκειται ποτέ να κατανοήσουν τι λένε άνθρωποι σαν τον Arthur Laffer ή τον George Gilder.
Ούτε καν τον Μίλτον Φρήντμαν (κι αυτός αρνείται την ύπαρξη δωρεάν γευμάτων) δεν κατανοούν, που επισημαίνει τα αυτονόητα και θα στήριζε αναφανδόν το σχέδιο Πόλσον και Μπέρνακε: «Στις 11-12-1930 η Τράπεζα των ΗΠΑ έκλεισε τις πόρτες της. Αν και αποτελούσε μια κοινή εμπορική τράπεζα, το όνομά της οδήγησε πολλούς να τη θεωρήσουν σαν μια «επίσημη» τράπεζα. Το κλείσιμό της υπήρξε ένα σημαντικό χτύπημα στην εμπιστοσύνη του κοινού. Ο επόπτης των τραπεζών της Νέας Υόρκης, η Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα της Νέας Υόρκης και το Συμψηφιστικό Γραφείο του Συνδέσμου Τραπεζών της Νέας Υόρκης προσπάθησαν να επινοήσουν σχέδια για τη διάσωση της τράπεζας, παρέχοντας ένα εγγυητικό ποσό σε συγχώνευση με άλλες τράπεζες. Αυτή ήταν η σταθερή πεπατημένη και σε παλαιότερους πανικούς. Δύο ημέρες πριν το κλείσιμο της τράπεζας, αυτές οι προσπάθειες φαίνονταν πως θα στρέφονταν από επιτυχία. Όμως το σχέδιο απέτυχε λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα της Τράπεζας των ΗΠΑ και των προκαταλήψεων της τραπεζικής κοινότητας. Μόνο το όνομά της που συνδέονταν με μετανάστες την έκανε αντιπαθητική σε άλλες τράπεζες. Και ακόμα σημαντικότερο η τράπεζα ανήκε και διοικούνταν από Εβραίους και εξυπηρετούσε κυρίως την εβραϊκή κοινότητα. Δυο τρεις βδομάδες νωρίτερα είχαν διασώσει δύο από τους μεγαλύτερους τραπεζίτες της πόλης και είχαν βάλει πρόθυμα τα χρήματα που χρειάζονταν, ενώ 6-7 χρόνια νωρίτερα είχαν βοηθήσει μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες τραστ στη Νέα Υόρκη, βάζοντας πολλαπλάσια χρήματα».

Comments

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί...

Μειώνεται η υποστήριξη των Ελλήνων σε Ευρωσύνταγμα και Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Να και μερικά καλά νέα: Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο η υποστήριξη των Ελλήνων για το Ευρωσύνταγμα μειώθηκε κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες (ήταν 72%) και για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μειώθηκε κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες (ήταν 68%).

“Europe doesn’t need unification but liberal order”

«Europe doesn’t need unification but liberal order» τόνισε σε ομιλία του http://klaus.cz/klaus2/asp/clanek.asp?id=WpNHn7MwQdlA πριν από μερικές μέρες στο Λουξεμβούργο ο Πρόεδρος της Τσεχίας Vaclav Klaus. Ladies and Gentlemen, Thank you for inviting me to speak here today; it is a real pleasure and privilege to have this opportunity. On the other hand I have to confess that I – rather unusually – hesitated whether to accept the invitation. Certainly not because of underestimating the quality of this distinguished audience, or because of not knowing what to say. My reluctance was based on something else. For me, Luxembourg is the citadel of Europeanism and this country rightly considers its 50 years of participation in the European integration process as a tremendous success and as an effective way how to enhance the role of a relatively small country in the globalized world of today without being lost in it. I respect this position and do not want to be a disturbing factor or a diss...