Κάρατζιτς και Ελληνες πολιτικοί

Γράφει ο Τάκης Μίχας σε άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» με τον τίτλο «Ο Κάρατζιτς και οι Ελληνες πολιτικοί»:

[Φαντάζεστε να μαθευόταν ότι ο Τζον ΜακΚέιν είχε λάβει μέρος σε μια πανηγυρική εκδήλωση υπέρ του μακαρίτη δικτάτορα της Χιλής Πινοσέτ; Είναι σίγουρο ότι το γεγονός αυτό θα είχε γίνει κύριο θέμα στα αμερικανικά ΜΜΕ και οπωσδήποτε θα επηρέαζε τις εκλογικές του προοπτικές. Και βέβαια, θα είχε προβληθεί από τους Δημοκρατικούς και τον υποψήφιό τους, Μπαράκ Ομπάμα. Στην Ελλάδα, γνωρίζουμε ότι ο σημερινός πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε παρευρεθεί σε μια πανηγυρική εκδήλωση υπέρ του Ράντοβαν Κάρατζιτς, τον Ιούνιο του 1993. Ο Ελληνας πρωθυπουργός είναι ο μοναδικός Ευρωπαίος πολιτικός ηγέτης που έχει παρευρεθεί σε μια τέτοιου είδους εκδήλωση. Να σημειωθεί εδώ ότι η ηθική υποστήριξη του κ. Καραμανλή προς τους κατηγορουμένους για γενοκτονία στη Βοσνία εγκληματίες δεν ήταν ένα «στιγμιαίο» παράπτωμα. Οχι μόνο δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να δώσει εξηγήσεις για τη συμμετοχή του σε αυτή τη θλιβερή εκδήλωση, αλλά αργότερα συμπεριέλαβε στις λίστες των υποψηφίων της Ν.Δ. στις εκλογές του 2003 έναν άλλο υποστηρικτή των Σερβοβόσνιων, τον δικηγόρο Αλέξανδρο Λυκουρέζο, που μάλιστα είχε τυπώσει προεκλογικά διαφημιστικά φυλλάδια, στα οποία υπήρχε η φωτογραφία του άλλου κατηγορουμένου ως εγκληματία πολέμου, Ράτκο Μλάντιτς!

Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι η αξιωματική αντιπολίτευση του «νέου» ΠΑΣΟΚ, με ευκαιρία τη σύλληψη του Κάρατζιτς, θα ασκούσε έντονη κριτική στις πράξεις του πρωθυπουργού. Οταν κανείς π.χ. θέτει θέμα πρωθυπουργικής ευθύνης για οικονομικές ατασθαλίες στο υπουργείο Πολιτισμού, είναι αδιανόητο να μην ασκεί κριτική σε ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι η -έστω και έμμεση- ηθική υποστήριξη του σημερινού πρωθυπουργού σε ένα άτομο που βαρύνεται, μεταξύ άλλων, για τον τετραετή καθημερινό βομβαρδισμό αμάχων στο Σαράγεβο,τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης στην Ομάρσκα, στο Μπράτοβατς, το Ντομπόι κ.α. και, τέλος, τη μεγαλύτερη σφαγή στην Ευρώπη μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή τη Σρεμπρένιτσα. Θα περίμενε κανείς από τους κ. Λοβέρδο και Μπεγλίτη να βρουν τον χρόνο να κάνουν και μια αναφορά στην πρωθυπουργική παρουσία στις εκδηλώσεις υπέρ του Κάρατζιτς. Ιδιαίτερα όταν ο σημερινός αρχηγός του κόμματός τους, Γιώργος Παπανδρέου, είναι ίσως ο μοναδικός Ελληνας πολιτικός που δεν έχει εμπλακεί σε μια ανάλογη ιστορία. Φυσικά, θα ήταν αδιανόητο για το ΠΑΣΟΚ να κάνει μια τέτοια ενέργεια με αξιοπιστία, αν δεν αποκήρυσσε ταυτόχρονα και την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου. Διότι κατά την επίσκεψη του Κάρατζιτς στην Ελλάδα, ο Ανδρέας Παπανδρέου έστειλε την προσωπική του Μερσεντές να τον παραλάβει και να τον μεταφέρει στο Καστρί -παρά τις αντιρρήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη που φοβόταν τη διεθνή αντίδραση. Και μετά το πέρας της συνάντησης, ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ φρόντισε να πλέξει το εγκώμιο του «αγωνιστή της ειρήνης» (!) όπως τον αποκάλεσε, και να καταδικάσει τον διεθνή Τύπο που τολμούσε να ασκεί κριτική στον Κάρατζιτς. Ηταν τόσο στενές οι σχέσεις του Κάρατζιτς με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ που το βράδυ των ελληνικών εκλογών της 10ης Οκτωβρίου 1993, που έφεραν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, το πρώτο συγχαρητήριο τηλεγράφημα που έλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν από τον «πρωθυπουργό» Κάρατζιτς.

Ομως και στελέχη που είχαν μια διαφορετική αντίληψη, όπως η Μαριέττα Γιαννάκου, είχαν αναγκαστεί να συμβιβαστούν. Οταν έγινε η εκδήλωση υπέρ του Κάρατζιτς στην Αθήνα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ζήτησε από την κ. Γιαννάκου, που ήταν επικεφαλής του τμήματος Διεθνών Σχέσεων του κόμματος, να τους πληροφορήσει αν αλήθευαν οι φήμες ότι στην εκδήλωση ήταν παρούσες και προσωπικότητες της Ν.Δ. Η κ. Γιαννάκου έσπευσε να απαντήσει ότι αυτό δεν ίσχυε, αποκρύπτοντας έτσι την παρουσία του κ. Καραμανλή από την εκδήλωση. Αν η κ. Γιαννάκου είχε πει την αλήθεια, η Ν.Δ. θα είχε πιθανώς βρεθεί έξω από την οικογένεια των ευρωπαϊκών συντηρητικών και φιλελεύθερων κομμάτων. Με την ενέργειά της η κ. Γιαννάκου βοήθησε το κόμμα της και τον μελλοντικό πρωθυπουργό, όμως ζημίωσε τις αρχές πάνω στις οποίες, υποτίθεται ότι, στηρίζονται τα φιλελεύθερα κόμματα.]

Δείτε επίσης Glorious pages in Greek history και το σχετικό video.