Skip to main content

«φορώντας χειροπέδες…»

Το χρονικό διάστημα από 5 έως 12 Αυγούστου 1997 αντιπροσωπεία της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου επισκέφθηκε επίσημα την Ανωτάτη Εισαγγελία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και όπως αναφέρει σχετικό άρθρο του νομικού περιοδικού «Ελληνική Δικαιοσύνη» (ΕλλΔνη 38, 1694):

«Η ελληνική αντιπροσωπεία επισκέφθηκε ακόμη την Εισαγγελία Εφετών του Πεκίνου και την Εισαγγελία Πρωτοδικών ενός πολεοδομικού διαμερίσματος του Πεκίνου. Η οργάνωση και η λειτουργία, καθώς και οι αρμοδιότητες και η υπηρεσιακή σχέση των εισαγγελιών αυτών, στηρίζονται στις ίδιες αρχές που ισχύουν στην Ελλάδα, οι δε αρμοδιότητες του Εισαγγελέως τόσο πολύ ομοιάζουν προς εκείνες του έλληνα ομολόγου του, ώστε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρατήρησε ότι οι Κινέζοι εισαγγελικοί λειτουργοί, άνετα και χωρίς καμμία ειδική ενημέρωση, θα μπορούσαν να ασκήσουν καθήκοντα εισαγγελέως στην Ελλάδα».

Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους με αφορμή την υπόθεση Blogme όχι μόνο εφησυχάζουν αλλά και θεωρούν ότι «δυσφημείται η Ελλάς στο εξωτερικό»!!

Comments

Ψιλοάκυρο. Οι Έλληνες Εισαγγελείς χρειάστηκαν επανεκπαίδευση μετά το '74; Ένας Αμερικανός Εισαγγελέας θα μπορούσε να δουλέψη εδώ χωρίς "ειδική ενημέρωση";
Anonymous said…
Ψιλοάκυρο. Οι Έλληνες Εισαγγελείς χρειάστηκαν επανεκπαίδευση μετά το '74; Ένας Αμερικανός Εισαγγελέας θα μπορούσε να δουλέψη εδώ χωρίς "ειδική ενημέρωση";Aπαίδευση μετά το '74; Ένας Αμερικανός Εισαγγελέας θα μπορούσε να δουλέψη εδώ χωρίς "ειδική ενημέρωση";
George Bourchas said…
Εκείνο που ξέρω είναι ότι για τα πεπραγμένα των διωκτικών αρχών γενικά, παντού και πάντα, χρειάζεται συνεχής εγρήγορση και έλεγχος από τον κάθε πολίτη.

Κι ένας τέτοιος έλεγχος για παράδειγμα είναι η υπενθύμιση των παρακάτω:


ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ' ΑΡΙΘ. 141/91
Αρμοδιότητες οργάνων και υπηρεσιακές ενέργειες του
προσωπικού του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και
θέματα οργάνωσης Υπηρεσιών.

'Αρθρο 119.

Κανόνες που πρέπει να τηρούνται κατά τη σύλληψη

Κατά τη σύλληψη πρέπει να τηρούνται πιστά οι επόμενοι κανόνες:

α. Εξακριβώνεται η ταυτότητα του προσώπου που συλλαμβάνεται.

β. Αν η σύλληψη γίνεται βάσει καταδιωκτικού εγγράφου, κοινοποιείται
στο συλλαμβανόμενο, κατά τη στιγμή της σύλληψης, σύμφωνα με την
παράγραφο 3 του άρθρου 107 του παρόντος.

γ. Αμέσως μετά τη σύλληψη γίνεται σωματική έρευνα για την ανεύρεση
και κατάσχεση όπλων ή άλλων αντικειμένων που μπορούν να διευκολύνουν
την απόδραση ή πειστηρίων αδικήματος, τα οποία ενδέχεται να εξαφανίσει
ο συλληφθείς.

δ. Οταν υπάρχει υπόνοια φυγής, ένεκα της προηγούμενης διαγωγής ή της
συμπεριφοράς που δείχνει το πρόσωπο που συλλαμβάνεται, δεσμεύεται με
χειροπέδες, για την πρόληψη απόδρασης.

ε. Οταν το πρόσωπο που πρέπει να συλληφθεί βρίσκεται μέσα σε πλήθος ή
σε ομάδα που είναι σε ευθυμία ή κάτω από συνθήκες ή περιστάσεις που
πιθανολογούν την εξέγερση του πλήθους εναντίον των αστυνομικών που
επιχειρούν τη σύλληψη και συνεπώς τη διατάραξη της κοινής ησυχίας και
τη ματαίωση της σύλληψης, εφόσον δεν υπάρχει κίνδυνος απόδρασης ή
εξαφάνισής του, πρέπει να αναβάλλεται η σύλληψη για να προληφθεί
ενδεχόμενη αντίσταση για την απελευθέρωσή του, διαφορετικά να
καταβάλλεται προσπάθεια ώστε η σύλληψη να γίνεται με ενισχυμένη δύναμη.
Οταν πρόκειται για αυτόφωρο έγκλημα, πρέπει να αποφεύγεται η σύλληψη
του δράστη, όταν αυτό είναι ασήμαντο πλημμέλημα και απειλείται από τη
σύλληψη ή διατάραξη της τάξης και η πρόκληση σοβαροτέρων αξιόποινων
πράξεων.



'Αρθρο 120.

Υποχρεώσεις και συμπεριφορά των αστυνομικών κατά τη σύλληψη

1. Οι αστυνομικοί κατά τη σύλληψη, πρέπει να ενεργούν με σύνεση και
σταθερότητα, να τηρούν, άψογη συμπεριφορά και να αποφεύγουν κάθε
ενέργεια που μπορεί να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του συλληφθέντος
και γενικά να προσβάλει την αξιοπρέπειά του.

2. Οφείλουν να συμπεριφέρονται στο συλληφθέντα με προσήνεια, να μη
μεταχειρίζονται εναντίον του, χωρίς ανάγκη, βία και να τον δεσμεύουν
μόνο όταν αντιδρά βίαια ή είναι ύποπτος φυγής.

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

Ο Ερντογάν θέλει, ο Καραμανλής μπορεί;

«Απαιτείται επειγόντως δόγμα» είναι ο τίτλος ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Γράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς: {Εχει η Αθήνα δόγμα; Ο Τάσσος έχει, το ακολουθεί πιστά και μπορεί - από τη δική του σκοπιά - να του βγει. Ο Σημίτης είχε το δικό του δόγμα, που έλεγε «αποφεύγω την κρίση, αλλά προσπαθώ να τα βρω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο». Ο Καραμανλής; H λογική προστατεύω το στάτους κβο, αποφεύγω την οξύτητα και προσεύχομαι για το καλύτερο δεν «παίζει» σε ένα Αιγαίο όπου μια κρίση μπορεί να κλιμακωθεί μέσα σε λίγα λεπτά, με τα κανάλια να βάζουν απεριόριστο λάδι στη φωτιά για να «πουλήσουν». Απαιτείται επειγόντως δόγμα και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν leadership, γιατί ειδάλλως θα βρεθούμε απροετοίμαστοι ενώπιον μιας σύγκρουσης, την οποία όλοι θα έπρεπε να αναμένουν, όπως η προχθεσινή!}. Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το δόγμα; Ο κ. Παπαχελάς δεν προτείνει τίποτε σχετικό. Το «δόγμα Σημίτη», που αναφέρει και που ακολουθεί και η κυβέρνη