Skip to main content

Φεύγω από την Άμυνα για να πάω στον πραγματικό πόλεμο!

17/06/2011

Αγαπητό μου ημερολόγιο

Δυστυχώς σήμερα θα είμαι πάρα πολύ σύντομος.

Η γενικότερη κατάσταση εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους.

Στο κίνημά μας όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ήδη από πέρυσι την αλήθεια των λεγομένων του επιφανέστερου θεωρητικού της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας Γ. Βαρουφάκη:

«Ό,τι και να κάνουμε εμείς, δεσμευμένοι όπως είμαστε στην ευρωζώνη, αν η ευρωζώνη δεν λύσει τα δομικά της προβλήματα, η μικρή Ελλαδίτσα, ο αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης, όσο και να αυτο-μαστιγώνεται, δεν μπορεί να βγει από την Κρίση με τις δικές της δυνάμεις. Αντίθετα με αυτά που λέει ο πρωθυπουργός μετά την τελευταία Σύνοδο Κορυφής (εν συντομία, ότι η Ευρώπη έπραξε το καθήκον της απέναντί μας, τώρα η τύχη μας είναι στα δικά μας χέρια), θυμίζουμε έναν αδύναμο κολυμβητή που βλέπει το τσουνάμι να έρχεται: Ό,τι και να κάνει, όσο σκληρά και να προπονηθεί μέχρι να τον χτυπήσει το επερχόμενο τείχος του νερού, αν δεν γίνει κάτι για να κοπάσει το τσουνάμι, η τραγική τύχη του είναι προδιαγεγραμμένη».

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=6114

Αυτά έχοντας κατά νου αγαπητό μου ημερολόγιο, κάναμε όλοι μας, ότι ήταν δυνατόν τον τελευταίο χρόνο, προκειμένου να μην εφαρμόσουμε κατά το δυνατόν τις επιταγές του μνημονίου, που ήταν άλλωστε μαθηματικά βέβαιο, ότι θα μας οδηγούσαν σε ακόμα περαιτέρω ύφεση και βάθεμα της κρίσης. Σε θυσίες χωρίς ελπίδα.

Κατορθώσαμε, έτσι, να αποτρέψουμε μέχρι τώρα την κοινωνική έκρηξη, που θα συγκλόνιζε το πολιτικό μας σύστημα του παρεοκρατικού δικομματισμού και των λοιπών κομματικών, οικονομικών και μιντιακών εξαπτέρυγών του. Κερδίσαμε λεφτά και την "σκαπουλάραμε" πολύ καλά για είκοσι ακόμα μήνες από τότε.

Το τσουνάμι όμως, αγαπητό μου ημερολόγιο όλο και ζυγώνει, όλο και δυναμώνει. Οι Γερμανοί, μάλλον κατά το φθινόπωρο, θα το πάρουν απόφαση πλέον και θα φύγουν πρώτοι αυτοί από το ευρώ. Μπορεί ο μέσος Γερμανός, να θεωρεί, ότι το κράτος του είναι ένα «Volksgemenischaft», στο οποίο το άτομο δεν έχει καθόλου δικαιώματα, παρά μόνο καθήκοντα, και έτσι να το υπηρετεί σαν βόδι μέχρι τελικής πτώσεως, αλλά δεν είναι και ανόητος, ώστε να πληρώνει ατελέσφορα χαραμοφάηδες και παρεοκράτες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου. Ούτε καν ο Μαρξ, όταν ήταν στα χάϊ του, δεν θα διανοούνταν αγαπητό μου ημερολόγιο, να προτείνει τέτοιου είδους διεθνιστική αλληλεγύη! Δυστυχώς ο Γ. Βαρουφάκης και άλλοι θεωρητικοί μας επιχειρούν, να τον ξεπεράσουν και ονειρεύονται ευρωπαϊκά ομόλογα και άλλα πράσινα άλογα. Δεν έχουν καταλάβει, ότι η Ευρωπαική Ένωση και το ευρώ δεν αποτελούν, για να θυμηθώ και τον Φρήντριχ Χάγιεκ, κανένα δημιούργημα κοινωνικών διεργασιών "αυθόρμητης τάξης", αλλά εντολών και διαταγών άνωθεν ημών των πολιτικών, ώστε να μην υπόκειται σε οποιαδήποτε λειτουργική διορθωτική κοινωνική, οικονομική και πολιτική παρέμβαση.

Εμείς λοιπόν, ξέρουμε αγαπητό μου ημερολόγιο, ότι το τσουνάμι όλο και ζυγώνει, όλο και δυναμώνει. Παραμένουμε, έτσι, αταλάντευτα προσηλωμένοι στον υπέρτατο στόχο μας, που δεν είναι άλλος από την επιβίωσή μας, έστω και επί ερειπίων. Κι αυτό θα επιδιώξουμε αγαπητό μου ημερολόγιο όλοι μας ως πολιτικό σύστημα. Η δε επιβίωσή μας εφεξής καθίσταται αποκλειστικά και μόνον μια επικοινωνιακή συνάρτηση.

Όσο περισσότερο αλληλοκατηγορούμαστε και μεταθέτουμε, ως ξεχωριστά μέλη του παρεοκρατικού πολιτικού μας συστήματός, ο ένας μας τις ευθύνες στον άλλον, τόσο περισσότερο συσπειρώνουμε, πολώνουμε και κερδίζουμε. Όσο πιο σκληρά πολεμάμε μεταξύ μας, τόσο πιο πολύ αυξάνουμε τις πιθανότητες επιβίωσής μας.

Γι αυτό αγαπητό μου ημερολόγιο φεύγω από την Άμυνα για να πάω στον πραγματικό πόλεμο!

Comments

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

«Πώς θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά»;

Αναρωτήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου σ’ ένα σχόλιο του στο προσωπικό του ημερολόγιο στο διαδίκτυο: [Nikos Dimou said... «Πανάσχημη πως θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά;»] Του απέστειλα το παρακάτω σχόλιο: [Ο πιο μαχητικός εκφραστής της θεωρίας του Αντιδιαφωτισμού ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος Πάριος. Μιλούσε στα έργα του για «λιμπερτίνους», «αθεωτάτους κριτικούς» και «ιλλουμινάτα». Εξέφραζε την λύπη του επειδή ο «νόμος της χάριτος δεν συγχωρεί θάνατον την σήμερον» σε όσους κήρυτταν την «πολυθρύλητον και πολυτάραχον ελευθερίαν των δημοκρατικών».΄ Νομίζω ότι, αν ζούσε σήμερα αυτός ο ιδεολογικός πρόγονος του σημερινού αρχιεπισκόπου της ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας θα απέδιδε κατ’ αναλογία και πολύ εύστοχα τη λέξη libertarian ως «Λιμπερταριανός». Πάντως ο τίτλος «Libertinos» του προσωπικού μου blog οφείλεται σ’ αυτόν. Ελπίζω να με συγχωρέσει!!]