Skip to main content

Περί «Σαρίας»

Στο e-rooster δημοσιεύτηκε ένα άρθρο με τον τίτλο «H Σαρία στη Θράκη προσβάλλει όλους μας». Απέστειλα εκεί το σχόλιο, που ακολουθεί. Μια ενδιαφέρουσα επίσης συζήτηση για την Σαρία υπάρχει στους Liberals Daltons εδώ.

[Γιώργος Μπούρχας Απριλίου 12th, 2008 12:19 μμ : 1. Ο Locke πιθανότατα θα έλεγε ότι η “σύμφωνη με το Σύνταγμα” (Νόμο) απόφαση είναι αντίθετη στους Νόμους της Φύσης και τους Νόμους του Θεού (law of scripture=Αγία Γραφή=χριστιανική σαρία): The Second Treatise of Civil GovernmentSec. 136. Secondly,* ……………(* Human laws are measures in respect of men whose actions they must direct, howbeit such measures they are as have also their higher rules to be measured by, which rules are two, the law of God, and the law of nature; so that laws human must be made according to the general laws of nature, and without contradiction to any positive law of scripture, otherwise they are ill made. Hooker’s Eccl. Pol. l. iii. sect. 9.To constrain men to any thing inconvenient doth seem unreasonable. Ibid. l. i. sect. 10.) 2. Πόσο υποκριτικό είναι στα αλήθεια να κόπτονται δήθεν σ’ αυτό το βήμα ορισμένοι “ροβεσπιερίσκοι” για τις γυναίκες τις τουρκικής μειονότητας της θράκης και όχι για δύο πρόσφατες σημαντικότατες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για παραβίαση δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας.Δείτε: εδώ και εδώ. 3. Γιατί θα πρέπει το κράτος να στερεί τους πολίτες από το ατομικό τους δικαίωμα να ορίζουν όπως αυτοί επιθυμούν και συμφωνούν μεταξύ τους τις οικογενειακές, τις κληρονομικές, τις εργασιακές κλπ. σχέσεις τους;Γιατί θα πρέπει το κράτος να επεμβαίνει σ’ αυτές τις σχέσεις που αποτελούν res adiafora για το ίδιο και να μην σέβεται τις σχετικές επιθυμίες και τις συμφωνίες των ίδιων των ατόμων;Τι δουλειά έχει εν προκειμένω το κράτος να ρυθμίσει την εξ αδιαθέτου κληρονομική διαδοχή του κάθε μακαρίτη μουσουλμάνου; Γιατί να μη σεβαστεί το νόμο της φύσης ή το νόμο του θεού του μακαρίτη, όπως θα έλεγε ο Locke; 4. Κι όπως χαρακτηριστικά λέει πάλι ο Locke για τη Νομοθετική Εξουσία: The Second Treatise of Civil Government Sec. 135. Though the legislative, whether placed in one or more, whether it be always in being, or only by intervals, though it be the supreme power in every common-wealth; yet,First, It is not, nor can possibly be absolutely arbitrary over the lives and fortunes of the people: for it being but the joint power of every member of the society given up to that person, or assembly, which is legislator; it can be no more than those persons had in a state of nature before they entered into society, and gave up to the community: for no body can transfer to another more power than he has in himself;]

Comments

Dersu said…
I agree. To the extent that participation in the Saria system is truly voluntary then it becomes just a contract between willing individuals. The state has little business in it other than ensuring that the contract is followed.

But in Greece such reasoning has little traction. Greeks are still searching to find and define the ideal society down to details; with intent, of course, to pass detailed laws that will create this ideal society. Basically, collectivism.
Anonymous said…
dersu as far as you see the greek state favors saria and not the so called liberals. so where is the collectivism here?
Anonymous said…
This comment has been removed by the author.

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

Ο Ερντογάν θέλει, ο Καραμανλής μπορεί;

«Απαιτείται επειγόντως δόγμα» είναι ο τίτλος ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Γράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς: {Εχει η Αθήνα δόγμα; Ο Τάσσος έχει, το ακολουθεί πιστά και μπορεί - από τη δική του σκοπιά - να του βγει. Ο Σημίτης είχε το δικό του δόγμα, που έλεγε «αποφεύγω την κρίση, αλλά προσπαθώ να τα βρω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο». Ο Καραμανλής; H λογική προστατεύω το στάτους κβο, αποφεύγω την οξύτητα και προσεύχομαι για το καλύτερο δεν «παίζει» σε ένα Αιγαίο όπου μια κρίση μπορεί να κλιμακωθεί μέσα σε λίγα λεπτά, με τα κανάλια να βάζουν απεριόριστο λάδι στη φωτιά για να «πουλήσουν». Απαιτείται επειγόντως δόγμα και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν leadership, γιατί ειδάλλως θα βρεθούμε απροετοίμαστοι ενώπιον μιας σύγκρουσης, την οποία όλοι θα έπρεπε να αναμένουν, όπως η προχθεσινή!}. Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το δόγμα; Ο κ. Παπαχελάς δεν προτείνει τίποτε σχετικό. Το «δόγμα Σημίτη», που αναφέρει και που ακολουθεί και η κυβέρνη