Skip to main content

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ Ή ΠΑΡΩΔΙΑ

Ο αείμνηστος καθηγητής του συνταγματικού δικαίου Αριστόβουλος Ι. Μάνεσης γράφει (Συνταγματικό Δίκαιο Ι, 1980) ότι: «Το Σύνταγμα αποτελεί την συμπυκνωμένη νομική έκφραση του συσχετισμού των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων που υπάρχει σε συγκεκριμένη ιστορική στιγμή σε ένα δεδομένο κοινωνικό σχηματισμό». Αποτελεί, νομίζω, κοινό τόπο, ότι ο υφιστάμενος σήμερα στην Ελλάδα «συσχετισμός των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων» ευνοεί, εκφράζει και αναδεικνύει ως κυρίαρχες αντιλήψεις εθνικιστικές και κρατικοπαρεμβατικές. Το δε υφιστάμενο Σύνταγμα ουδόλως μπορεί να θεωρηθεί ότι θέτει ανυπέρβλητους κανονιστικούς φραγμούς, συνιστώντας, έτσι, ανυπέρβλητο εμπόδιο, στην ανάπτυξη και κυριαρχία τέτοιων αντιλήψεων. Κατά συνεπεία, η εξαγγελθείσα συνταγματική αναθεώρηση, ουδόλως μπορεί να θεωρηθεί για οποιονδήποτε φιλελεύθερο, ότι τάχα συνιστά ευκαιρία για συζήτηση με σκοπό την αλλαγή οιουδήποτε κακώς κειμένου σ’ αυτή τη χώρα. Η κυρίαρχη σήμερα σοσιαλφιλελεύθερη συναίνεση του «μεσαίου χώρου», δηλαδή του πραγματισμού και της αποΐδεολογικοποίησης, ως έκφραση του υφιστάμενου συσχετισμού των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων, αποτελεί καθεαυτή ανασχετικό παράγοντα κάθε φιλελεύθερης αλλαγής. Στο πλαίσιο αυτό η εξαγγελία περί της ανάγκης συνταγματικής αναθεώρησης παρίσταται για κάθε φιλελεύθερο πραγματικά ακατανόητη. Οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα καλά θα κάνουν, να επικεντρώσουν τις προσπάθειες τους στην αλλαγή του υφιστάμενου αντιφιλελεύθερου συσχετισμού των κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων, αντί να δηλώνουν συμμετοχή και παρουσία στην εξαγγελλόμενη διαδικασία αναθεώρησης, που μόνο ως παρωδία μιας κατά τα άλλα κορυφαίας κοινοβουλευτικής διαδικασίας μπορεί να εκληφθεί.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί...
Post a Comment
Read more

“Europe doesn’t need unification but liberal order”

«Europe doesn’t need unification but liberal order» τόνισε σε ομιλία του http://klaus.cz/klaus2/asp/clanek.asp?id=WpNHn7MwQdlA πριν από μερικές μέρες στο Λουξεμβούργο ο Πρόεδρος της Τσεχίας Vaclav Klaus. Ladies and Gentlemen, Thank you for inviting me to speak here today; it is a real pleasure and privilege to have this opportunity. On the other hand I have to confess that I – rather unusually – hesitated whether to accept the invitation. Certainly not because of underestimating the quality of this distinguished audience, or because of not knowing what to say. My reluctance was based on something else. For me, Luxembourg is the citadel of Europeanism and this country rightly considers its 50 years of participation in the European integration process as a tremendous success and as an effective way how to enhance the role of a relatively small country in the globalized world of today without being lost in it. I respect this position and do not want to be a disturbing factor or a diss...
2 comments
Read more

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ...
Post a Comment
Read more