Skip to main content

Ντόρα και "Αντιεξουσιαστές"

Όση σχέση έχει η Μπακογιάννη με τον λιμπεραλισμό άλλη τόση σχέση έχει ο λεγόμενος «αντιεξουσιαστικός χώρος» στην Ελλάδα με τον αναρχισμό! Προσέξτε πως και οι δύο έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης, ενδίδοντας και κατασκευάζοντας σενάρια συνομωσίας. Πολιτική συνέπεια, βέβαια, επί του προκειμένου, χαρακτηρίζει μόνο τους φασίστες στην Ελλάδα, για την οποία άλλωστε και θα ανταμειφθούν εκλογικά.
Ποια είναι η ασύμμετρη απειλή
Η υπουργός Εξωτερικών τονίζει ότι «δεν μπορούν να αποκλειστούν και εκείνοι που θέλουν την αποδόμηση του κράτους και θεωρούν ότι μπορούν να καίνε ένα δάσος και να διακινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές με την ίδια ευκολία που κάψανε τα μαγαζιά των Αθηναίων ή ακόμα τον Αγνωστο Στρατιώτη».
Kράτος και κεφάλαιο δολοφονούν
26 Αυγούστου 2007
Λίγες μέρες μετά το τελευταίο “κύμα” πυρκαγιών τα εναπομείναντα δάση πέφτουν ακόμα μια φορά θύματα της πύρινης καταστροφής. Η “ζεστή” προεκλογική περίοδος και οι κρατικές υποσχέσεις για αποχαρακτηρισμούς δασών έδωσαν την ευκαιρία σε κεφάλαιο και εμπρηστές να απανθρακώσουν και το τελευταίο φύλλο δάσους με το μαζικό έγκλημα των τελευταίων τεσσάρων ημερών.

Comments

Averell said…
Αν πούμε ότι δεν μπορούν να αποκλεισθούν ούτε και οι εξωγήινοι, θα είμαστε περισσότερο ή λιγότερο λογικοί από την κ. Μπακογιάννη; Ο συλλογισμός σύμφωνα με τον οποίον αν υποθέτω κάτι (όσο αυθαίρετη κι αν είναι η υπόθεσή μου), το θεωρώ - και το προβάλλω προς τρίτους - ως αληθές, έως ότου αποδειχθεί το αντίθετο (ιδίως εάν το αντίθετο είναι μη-αποδείξιμο), είναι αντάξιος των Ελλήνων UFO-λόγων (όπως του γνωστού κ. Λιακόπουλου, ο οποίος έκανε το εξής: αφού έδειξε φωτογραφίες και ρεπορτάζ από πυρκαϊές σε πολλές άλλες χώρες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συνομωσία υπάρχει, αλλά προφανώς είναι διεθνής!).
George Bourchas said…
@ averell
Ο κ. Λιακόπουλος μου είναι συμπαθέστατος και έχω την γνώμη ότι τον αδικείς εξομοιώνοντάς τον με την Ντόρα!
Ο κ. Λιακόπουλος κερδίζει το ψωμί του και το ψωμί των παιδιών του με αυτά που λέει. Τα ευγενή κίνητρα της Ντόρας ποιά είναι άραγε;
Κατά τα άλλα η επιχειρηματολογία σου τσακίζει κόκαλα και σε ευχαριστώ για το σχόλιο.
George Bourchas said…
Εννοώ συμπαθέστατος ως διασκεδαστής. Μην παρεξηγηθώ κιόλας!

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

Ο Ερντογάν θέλει, ο Καραμανλής μπορεί;

«Απαιτείται επειγόντως δόγμα» είναι ο τίτλος ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Γράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς: {Εχει η Αθήνα δόγμα; Ο Τάσσος έχει, το ακολουθεί πιστά και μπορεί - από τη δική του σκοπιά - να του βγει. Ο Σημίτης είχε το δικό του δόγμα, που έλεγε «αποφεύγω την κρίση, αλλά προσπαθώ να τα βρω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο». Ο Καραμανλής; H λογική προστατεύω το στάτους κβο, αποφεύγω την οξύτητα και προσεύχομαι για το καλύτερο δεν «παίζει» σε ένα Αιγαίο όπου μια κρίση μπορεί να κλιμακωθεί μέσα σε λίγα λεπτά, με τα κανάλια να βάζουν απεριόριστο λάδι στη φωτιά για να «πουλήσουν». Απαιτείται επειγόντως δόγμα και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν leadership, γιατί ειδάλλως θα βρεθούμε απροετοίμαστοι ενώπιον μιας σύγκρουσης, την οποία όλοι θα έπρεπε να αναμένουν, όπως η προχθεσινή!}. Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το δόγμα; Ο κ. Παπαχελάς δεν προτείνει τίποτε σχετικό. Το «δόγμα Σημίτη», που αναφέρει και που ακολουθεί και η κυβέρνη