Skip to main content

Τα αποτελέσματα των εκλογών (μέρος ΙΙ)

Comments

Averell said…
Τι εννοούν οι κουκουβάγιες; Ενστικτωδώς νοιώθω ότι έχουν δίκαιο, αλλά δεν μπορώ να μέσα μου να προσδιορίσω πώς θα μπορούσε η Φιλελεύθερη Συμμαχία να απευθυνθεί στους επαναστάτες. Αναφέρεσθε σε μεθόδους προσέγγισης ή θέματα που προβλήθηκαν; Πώς, δηλαδή, θα μπορούσε να γίνει το αντίθετο από αυτό που λέτε, δηλαδή να απευθυνθούμε σε επαναστατημένους και όχι εξωνημένους;

(και δεν ξέρω αν όλο το 80% είναι εξωνημένοι ή, αντίστοιχα, αν το 20% είναι επαναστάτες)
George Bourchas said…
Οι κουκουβάγιες λένε ότι το 80% είναι συστημική ψήφος και το 20% αντισυστημική ψήφος.
Η συστημική ψήφος είναι υπέρ του πολυσυλλεκτισμού του δικοματισμού, η ασυστημική εναντίον.
Η συστημική ψήφος στηρίζει την νταβαντζίδικη εθνικιστική κλεπτοκρατία.
Η αντισυστημική ψήφος αποτελεί πλήγμα εναντίον της.
Η αντισυστημική ψήφος περιλαμβάνει αυθεντικούς επαναστατημένους μικροαστούς που είναι ενταγμένοι σε κόμματα ιδεολογικοπολιτικά απολύτως διακριτά.
Η συστημική ψήφος περιλαμβάνει συμβιβασμένους μικροαστούς που δεν τους ενοχλεί απολύτως τίποτε και που είναι ενταγμένοι σε δύο προσοδοθηρικούς μηχανισμούς, που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα.
Οι θέσεις στο πολιτικό πρόγραμμα της "Φιλελεύθερης Συμμαχίας", άλλα και οι επιμέρους τοποθετήσεις στελεχών της σε διάφορα επίκαιρα πολιτικά ζητήματα για μένα παρίστανται ως αρκετά στρογγυλεμένες και σχεδόν καθόλου με γωνίες, όπως αρμόζει σε ένα προτοεμφανιζόμενο αντισυστημικό, με την παραπάνω έννοια, λιμπεραλιστικό κόμμα.
Ένα τέτοιο κόμμα με σαφή και καθαρό ιδεολογικοπολιτικό λόγο έχει απείρως μεγαλύτερες πιθανότητες και δυνατότητες να μεταπείσει έναν επαναστατημένο, όπως πιο πάνω, μικροαστό, παρά τους βολεμένους μικροαστούς (ψηφοφόρους και στελέχη) του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί...

Μειώνεται η υποστήριξη των Ελλήνων σε Ευρωσύνταγμα και Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Να και μερικά καλά νέα: Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο η υποστήριξη των Ελλήνων για το Ευρωσύνταγμα μειώθηκε κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες (ήταν 72%) και για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μειώθηκε κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες (ήταν 68%).

Είμαστε ακραίοι, είμαστε αλαζόνες, είμαστε μαζί με το Κοραή!

Έγραψε ο γνωστός συγγραφέας Νίκος Δήμου στο προσωπικό του blog αναφερόμενος στην ιδρυτική διακήρυξη της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ». «Nα διευκρινίσω ότι δεν συμφωνώ με την διακήρυξη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (ούτε με το ύφος ούτε με το περιεχόμενο) και δεν πρόκειται να την υπογράψω. α) είναι ακραίοι και υπονομεύουν τις (ελάχιστες) πιθανότητές τους β) είναι αλαζόνες - το αφ' υψηλού ύφος της διακήρυξης είναι απαράδεκτο. γ) είναι λάθος μία διακήρυξη 16 σελίδων. Είχα συστήσει ένα σύντομο κείμενο - διακήρυξη αρχών - σε δύο σελίδες που θα διαβαζόταν...» Παραθέτω, σε απάντηση στα όσα παραπάνω γράφει τούτους τους ακραίους και γεμάτους αλαζονεία λόγους του πρύτανη του νεοελληνικού Διαφωτισμού Αδαμάντιου Κοραή, του οποίου η προσωπογραφία αποτελεί το έμβλημα της«Φιλελεύθερης Συμμαχίας»: (Α. Κοραής, Αλληλογραφία, τομ. Α΄: 1774-1798, επιμ. Κ. Θ. Δημαρά κ.ά., Αθήνα 1964, σσ. 100-101) […], δυναστεύει την σήμερον η αμάθεια, η κακία, η βία το ζορμπαλίκι, η αυθάδεια και η αναισχυντί...