Skip to main content

Ο Milton Friedman «λάλησε»!

Αναφωνεί, μεταξύ άλλων, ως συνεπής φιλελεύθερος ο Milton Friedman σε συνέντευξη, που παραχώρησε στο e-rooster:

Όχι στο ευρώ!

Όχι στο ευρωσύνταγμα!

Όχι στη σοσιαλφιλελεύθερη συναίνεση!

Για την καθ’ υμάς απουσία φιλελεύθερων πεπραγμένων, ωστόσο, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα η παρακάτω επισήμανση, που κάνει στην συνέντευξή του:

«Από όλες τις πλευρές υπάρχει μια πνευματική και πολιτιστική δραστηριότητα κατευθυνόμενη στην προώθηση της ανθρώπινης ελευθερίας. Η εμφάνιση του αποτελέσματος αυτών των δράσεων εμποδίζεται από ειδικά συμφέροντα, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις ελέγχουν το πολιτικό σύστημα διαφόρων χωρών, αλλά αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί έπ’ άπειρον».

Πάντως, κατά τα φαινόμενα, η Ελλάδα θα είναι η τελευταία χώρα, που θα εγκαταλείψει τα κυρίαρχα κοινωνικοοικονομικά μοντέλα του εθνοτικού εθνικισμού και του παρεοκρατικού καπιταλισμού, αναπτύσσοντας πολιτική, πνευματική και πολιτιστική δραστηριότητα, που θα έχει ως στόχο την προώθηση της ελευθερίας.

Comments

George Bourchas said…
Στη φράση "καθ' υμάς" εκείνο το "υ" αντί του "η" βγάζει μάτι!Πάντως ο "δαίμων" του blog με τίμησε ιδιαιτέρως με την εξαίρεσή του!
Anonymous said…
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ο κυριος Μπουρχας μας πρηζει με τον εθνο εθνικισμο, την στιγμη που ολη η Ευρωπη και συντομα περαν του Ατλαντικου κινουνται προς τα κει. Μηπως γινεστε out-dated? Παντως το εθνο εθνικισμο το στηριξε και πολυ σωστα κατ την αποψη μου, μια χαρα.
Anonymous said…
τον στηριξατε ηθελα να πω, ο δαιμων σας ειναι ubiquitous που θα ελεγαν και οι Αγγλοι
Anonymous said…
Για να επανελθω και ζητω συγγνωμη για την πολυλογια, ο κυριος Φριντμαν συνεχιζει την παρολα στα ορια μανιας (δεν ξερω αν εχει να κανει με σεξουαλικη καταπιεση, ξυλο απο τον γονεα κτλ) της θεωριας των ειδικων συμφεροντων, κλικων κλπ. Μου φαινεται πως μια φιλευθερη κοινωνια θα πρεπει να ειναι εξαιρετικα διαφοροποιημενη και οργανωμενη σε επιπεδο κοινοτητας, γειτονιας κλπ ωστε να προωθει τα συμφεροντα της. Τωρα πως καποιοι νομιζουν οτι υπαρχει μια Κοινωνια με μεγαλη πλειοψηφια (εδω κολλαει ο ατομοκεντρισμος?)και καποια τρωκτικα συμφεροντα τα οποια απειλουν το καθαγιασμενο καλο δημοσιο, ατομικο (μαλλον τωρα θα ταυτιστουν) ειναι ενα ερωτημα το οποιοι θα πρεπει να μας απαντησει ο σεβαστος κατα τα αλλα Φριντμαν. Κατα την αποψη μου ανακαλυπτουμε σκοτεινα συμφεροντα (και μην μου πειτε Ολυμπιακη αυτο ειναι φανερο χαζο-συμφερον) οταν οι αποψεις μας δεν περνούν!

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

Ο Ερντογάν θέλει, ο Καραμανλής μπορεί;

«Απαιτείται επειγόντως δόγμα» είναι ο τίτλος ενός ενδιαφέροντος άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ». Γράφει χαρακτηριστικά ο Αλέξης Παπαχελάς: {Εχει η Αθήνα δόγμα; Ο Τάσσος έχει, το ακολουθεί πιστά και μπορεί - από τη δική του σκοπιά - να του βγει. Ο Σημίτης είχε το δικό του δόγμα, που έλεγε «αποφεύγω την κρίση, αλλά προσπαθώ να τα βρω στο ευρωπαϊκό πλαίσιο». Ο Καραμανλής; H λογική προστατεύω το στάτους κβο, αποφεύγω την οξύτητα και προσεύχομαι για το καλύτερο δεν «παίζει» σε ένα Αιγαίο όπου μια κρίση μπορεί να κλιμακωθεί μέσα σε λίγα λεπτά, με τα κανάλια να βάζουν απεριόριστο λάδι στη φωτιά για να «πουλήσουν». Απαιτείται επειγόντως δόγμα και αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν leadership, γιατί ειδάλλως θα βρεθούμε απροετοίμαστοι ενώπιον μιας σύγκρουσης, την οποία όλοι θα έπρεπε να αναμένουν, όπως η προχθεσινή!}. Ποιο, όμως, μπορεί να είναι αυτό το δόγμα; Ο κ. Παπαχελάς δεν προτείνει τίποτε σχετικό. Το «δόγμα Σημίτη», που αναφέρει και που ακολουθεί και η κυβέρνη