Skip to main content

Η τελευταία "πρέζα";

Αν η Γερμανία εξακολουθεί, να πιστεύει ακόμα στο ευρώ, θα πρέπει να αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει.
Αν η Γερμανία έχει πάψει, να πιστεύει στο ευρώ, θα δώσει μια τελευταία πανάκριβη "πρέζα" στην Ελλάδα, και μετά, όταν η Ελλάδα ζητήσει εναγωνίως κι άλλη στις αρχές του νέου χρόνου, η Γερμανία θα βρει πρόσχημα από την αποτυχία επίτευξης για το τρέχον έτος των δημοσιονομικών στόχων της Ελλάδας, να πει «nein», όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο ευρώ, αποχωρώντας από την ευρωζώνη και επιστρέφοντας στο μάρκο.
Υπάρχει και ένα τρίτο ενδεχόμενο, με μοιρασμένες τις πιθανότητες να συμβεί: Πρίν την χορήγηση της τελευταίας πιο πάνω "πρέζας" στην Ελλάδα, δηλαδή τις αμέσως προσεχείς ημέρες, να επιδεινωθεί πάρα πολύ η αγορά ομολόγων και άλλων "γουρουνιών", οπότε η Γερμανία δεν θα έχει σ' αυτή την περίπτωση ανάγκη από κανένα πρόσχημα, προκειμένου να εγκαταλείψει το ευρώ, αφού πλέον δεν θα μπορεί, να διασώσει όλα μαζί τα "γουρούνια".
Σε κάθε περίπτωση η εγχώρια νταβαντζίδικη εθνικοσοσιαλιστική κλεπτοκρατία θα λάβει για φέτος μόνον την διαφαινόμενη τελευταία “πρέζα” των 30-40 δις ευρώ από τους “εμπόρους” της αντιστοίχου “ευρωπαικής” νταβαντζίδικης εθνικοσοσιαλιστικής κλεπτοκρατίας και μετά θα τρέχουν όλοι μαζί πλέον για “αποτοξίνωση” από το ευρώ και τα φασιστοειδή μεγαλεπήβολα οράματά τους για την Ευρώπη.
Κι αφού η ελληνική νταβαντζίδικη εθνικοσοσιαλιστική κλεπτοκρατία θα γίνει τελικά ο καταλύτης τέτοιων εξελίξεων, θα την ευγνωμονούν “αι γενεαί αι πάσαι” και σε ευρωπαικό επίπεδο.

Comments

Popular posts from this blog

Άμεση ρήξη με τον αντιλιμπεραλιστικό μνημονιακό παρεοκρατικό καπιταλισμό και με τον διακομματικό εθνοεθνικισμό

Τα θρασύδειλα αντι-λιμπεραλιστικά μνημονιακά εθνοεθνίκια, πρώτα έφεραν την οικονομική καταστροφή της χώρας και τώρα την οδηγούν και σε νέα, εθνική αυτή τη φορά καταστροφή, οδηγώντας την χρεωκοπημένη και αποδυναμωμένη σε ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία, αφού προηγουμένως την έχουν εξευτελίσει διεθνώς, θεωρώντας ανυπεράσπιστους και κατατρεγμένους ανθρώπους ως "ενεργή, σοβαρή, εξαιρετική και ασύμμετρη απειλή" κατά της χώρας, αναστέλλοντας και καταπατώντας βάναυσα την συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες, διώκοντας τους, καταδικάζοντάς τους, φυλακίζοντάς τους και εξαπολύοντας ακόμα και δολοφονική βία εναντίον τους για την απώθησή τους, εν τέλει δε κατακρεουργώντας, έτσι, κάθε έννοια κράτους δικαίου στη χώρα. Κι αυτό, καθώς  ο διακομματικός εθνοεθνικισμός όλων υπόλοιπων κομμάτων της Βουλής, εκτός του ΜέΡΑ25 που διακηρύσσει ότι " το εθνικό δικαίωμα διαχείρισης των συνόρων μας θα το χρησιμοποιήσουμε για να δίνουμε καταφύγιο στους κατατρεγμένους", δεν βλέπει απέναντί

Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι

Το ελληνικό Σύνταγμα ανήκει στην κατηγορία των συνταγμάτων εκείνων, που αναγνώρισαν μεν τα πολιτικά κόμματα (κομματική δημοκρατία), πλην όμως διατήρησαν τις αρχές της κλασσικής αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, με συνέπεια τη δημιουργία πολλών προβλημάτων, που αναφέρονται στις σχέσεις διατάξεων των δύο κατηγοριών. Η ευρύτατη σε έκταση και περιεχόμενο «συνταγματοποίηση» των πολιτικών κομμάτων στο ελληνικό σύνταγμα (όπως, άλλωστε, απαιτούσε η νέα συνταγματικοπολιτική πραγματικότητα) και η εκ παραλλήλου διατήρηση των διατάξεων των άρθρων 51§2 και 60§1, που συνταγματοποιούν το αντιπροσωπευτικό σύστημα και την ελεύθερη εντολή, τείνουν να προσλαμβάνουν έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ το 1974 υπήρξε έντονη συζήτηση για το άρθρο 60§1 κατά τη διαδικασία ψηφίσεως του νέου Συντάγματος (υπήρξαν προτάσεις και από την τότε συμπολίτευση υπέρ της απαγόρευσης της δυνατότητας ανεξαρτητοποιήσεως και μεταστάσεως των βουλευτών με την προσθήκη τρίτης παραγράφου στο άρθρο 60), έκ

«Πώς θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά»;

Αναρωτήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου σ’ ένα σχόλιο του στο προσωπικό του ημερολόγιο στο διαδίκτυο: [Nikos Dimou said... «Πανάσχημη πως θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά;»] Του απέστειλα το παρακάτω σχόλιο: [Ο πιο μαχητικός εκφραστής της θεωρίας του Αντιδιαφωτισμού ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος Πάριος. Μιλούσε στα έργα του για «λιμπερτίνους», «αθεωτάτους κριτικούς» και «ιλλουμινάτα». Εξέφραζε την λύπη του επειδή ο «νόμος της χάριτος δεν συγχωρεί θάνατον την σήμερον» σε όσους κήρυτταν την «πολυθρύλητον και πολυτάραχον ελευθερίαν των δημοκρατικών».΄ Νομίζω ότι, αν ζούσε σήμερα αυτός ο ιδεολογικός πρόγονος του σημερινού αρχιεπισκόπου της ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας θα απέδιδε κατ’ αναλογία και πολύ εύστοχα τη λέξη libertarian ως «Λιμπερταριανός». Πάντως ο τίτλος «Libertinos» του προσωπικού μου blog οφείλεται σ’ αυτόν. Ελπίζω να με συγχωρέσει!!]