ΛΙΜΠΕΡΑΛΙΣΤΗΣ

Μεταξύ άλλων γράφει ο Τάκης Μίχας σε παρέμβασή του στο e-rooster: [ορισμενα μελη της διοικουσας μας προετρεψαν να υπογραψουμε ακομα κι αν διαφωνουμε, με το επιχειρημα οτι η προκυρηξη μπορει να αλλαξει αργοτερα.Δεν πιστευουμε οτι προκεται για ενα επιχειρημα το οποιο ειναι λογικο η σε τελικη αναλυση φιλελευθερο.Δεν μπορεις να υπογραφεις μια αποψη που σε εκθετει στην ευρυτερη κοινωνια και αυριο ,οταν σε ρωτησουν για την υπογραφη σου να πεις οτι υπεγραψα το κειμενο επειδη ..ηξερα οτι θα αλλαξει !] Επειδή το ανωτέρω απόσπασμα με αφορά άμεσα θέλω να διευκρινίσω τα παρακάτω: Η παραπάνω προτροπή μου εμφορούνταν απλά μόνο από την πίστη μου στην ανάγκη πολικής εκπροσώπησης των φιλελεύθερων ιδεών στην Ελλάδα άμεσα. «Εδώ και τώρα»! Εκκρεμείς στην εφαρμογή πολιτικές ιδέες αποτελούν πολιτικό αμάρτημα! Η λογική επιχειρηματολογία για το ξεκίνημα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απολύτως περιττή καθώς καταλήγει σε τραγέλαφο! Ερωτώ παραδείγματος χάριν, ο Τάκης Μίχας (ή οποιοσδήποτε άλλος) θα υπ...

Έγραψε ο γνωστός συγγραφέας Νίκος Δήμου στο προσωπικό του blog αναφερόμενος στην ιδρυτική διακήρυξη της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ». «Nα διευκρινίσω ότι δεν συμφωνώ με την διακήρυξη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (ούτε με το ύφος ούτε με το περιεχόμενο) και δεν πρόκειται να την υπογράψω. α) είναι ακραίοι και υπονομεύουν τις (ελάχιστες) πιθανότητές τους β) είναι αλαζόνες - το αφ' υψηλού ύφος της διακήρυξης είναι απαράδεκτο. γ) είναι λάθος μία διακήρυξη 16 σελίδων. Είχα συστήσει ένα σύντομο κείμενο - διακήρυξη αρχών - σε δύο σελίδες που θα διαβαζόταν...» Παραθέτω, σε απάντηση στα όσα παραπάνω γράφει τούτους τους ακραίους και γεμάτους αλαζονεία λόγους του πρύτανη του νεοελληνικού Διαφωτισμού Αδαμάντιου Κοραή, του οποίου η προσωπογραφία αποτελεί το έμβλημα της«Φιλελεύθερης Συμμαχίας»: (Α. Κοραής, Αλληλογραφία, τομ. Α΄: 1774-1798, επιμ. Κ. Θ. Δημαρά κ.ά., Αθήνα 1964, σσ. 100-101) […], δυναστεύει την σήμερον η αμάθεια, η κακία, η βία το ζορμπαλίκι, η αυθάδεια και η αναισχυντί...

Ιδιαίτερα βαρυσήμαντες και καταλυτικές πιστεύω οι διαπιστώσεις του Ανδρέα Ανδριανόπουλου, που περιέχονται στο τελευταίο άρθρο του με τον τίτλο «Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΜΑ» , και – κυρίως – η προτροπή του για το «τι δέον γενέσθαι». Γράφει ο Ανδρέας χαρακτηριστικά: «…ο Γιώργος δεν άλλαξε τελικά το κόμμα του κατ’ εξοχήν ελληνικού κρατικού παρεμβατισμού. Το Πασόκ του κρατισμού, της παροχολογίας και της αναζήτησης εύκολων λύσεων σε σύνθετα προβλήματα είναι δυστυχώς ακόμη εδώ. Και η νεωτερικότητα που έφερνε μαζί του ο Γιώργος χλόμιασε. Κάτω από τις ερπύστριες αυτού που λέγεται «βαθύ Πασόκ». Κάθε ημέρα που περνάει ο κόσμος των δυναμικών παρεμβάσεων για το μέλλον απομακρύνεται αντί να προσεγγίζει την δύσκαμπτη αξιωματική αντιπολίτευση. Το όραμα του 2004, των φιλελεύθερων δηλ. αλλαγών πάνω σε μια βάση σοσιαλδημοκρατικής κοινωνικής ευαισθησίας, δεν φαίνεται να υλοποιείται. Τι απομένει; Μα τι άλλο από την απομάκρυνση από τα παραδοσιακά πολιτικά σχήματα και η οικοδόμηση μιας νέας πρωτοβουλίας γι...

Πώς επικρατεί η εντύπωση ότι μπορείς να γράψεις καλά όταν είσαι πλημμυρισμένος από αισθήματα; Σήμερα, τώρα, το βλέπω. Πρόκειται για μια μεγάλη αυταπάτη! Σήμερα είδε το φως της δημοσιότητας η ιδρυτική διακήρυξη της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ». Μια πολιτική πρωτοβουλία πολιτών με σημαία το πρόταγμα της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων, κατά των κυρίαρχων μοντέλων του εθνοτικού εθνικισμού, του παρεοκρατικού καπιταλισμού και της αντιφιλελεύθερης πολυσυλλεκτικότητας του ελληνικού πολιτικού φάσματος. Οραματίζόμουν και πίστευα σ’ αυτή την προσπάθεια πάρα πολλά χρόνια. Η πίστη μου αυτή με την δημιουργία τώρα της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» έγινε πλέον βεβαιότητα. Βεβαιότητα ότι η «μάχη» για τις φιλελεύθερες ιδέες στην Ελλάδα θα συνεχιστεί από όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους, που είχα τη χαρά να γνωρίσω από κοντά κατά την δημιουργία της «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» και που με έχουν καταπλήξει. Η χαρά μου, που φτάσαμε ως εδώ προσωπικά μου είναι αρκετή. Δεν πρόκειται να νιώσω μεγαλύ...

Αναρωτήθηκε ο συγγραφέας Νίκος Δήμου σ’ ένα σχόλιο του στο προσωπικό του ημερολόγιο στο διαδίκτυο: [Nikos Dimou said... «Πανάσχημη πως θα μεταφράζατε τον libertarian στα Ελληνικά;»] Του απέστειλα το παρακάτω σχόλιο: [Ο πιο μαχητικός εκφραστής της θεωρίας του Αντιδιαφωτισμού ήταν ο ιερομόναχος Αθανάσιος Πάριος. Μιλούσε στα έργα του για «λιμπερτίνους», «αθεωτάτους κριτικούς» και «ιλλουμινάτα». Εξέφραζε την λύπη του επειδή ο «νόμος της χάριτος δεν συγχωρεί θάνατον την σήμερον» σε όσους κήρυτταν την «πολυθρύλητον και πολυτάραχον ελευθερίαν των δημοκρατικών».΄ Νομίζω ότι, αν ζούσε σήμερα αυτός ο ιδεολογικός πρόγονος του σημερινού αρχιεπισκόπου της ελλαδικής ορθόδοξης εκκλησίας θα απέδιδε κατ’ αναλογία και πολύ εύστοχα τη λέξη libertarian ως «Λιμπερταριανός». Πάντως ο τίτλος «Libertinos» του προσωπικού μου blog οφείλεται σ’ αυτόν. Ελπίζω να με συγχωρέσει!!]

«Tertio, videamus quid tolerantiae officium exigit ab iis qui a reliquo coetu et gente laica, uti loqui amant, charactere et munere aliquo ecclesiastico distinguuntur, sive sint epissscopi, sacerdotes, presbyteri, ministri, vel quocunque alio nomine veniant. De origine sive potestatis sive dignitatis clericae jam non est inquirendi locus ; hoc tamen dico : Undecunque orta est eorum authoritas, cum sit ecclesiastica, inter ecclesiae cancellos debet coerceri, nec ad res civiles quovis modo potest extendi, quandoquidem ipsa ecclesia a republica rebusque civilibus prorsus sejuncta est et separata. Fixi et immobiles sunt utrique limites. Caelum et terram, res disjunctissimas, miscet qui has duas societates, origine, fine, materia, toto caelo diversas velit confundere». (Μετφ) «Τρίτον, ας δούμε τι απαιτεί το καθήκον της ανεξιθρησκείας απ’ αυτούς που διακρίνονται από τους υπόλοιπους ανθρώπους και τους λαϊκούς, όπως αρέσκονται να μας αποκαλούν, μέσω κάποιου εκκλησιαστικού γνωρίσματος και ...